Wstęp. Cel badania
Niewydolność serca jest coraz częstszą i powoduje wzrost kosztów leczenia w badaniach populacyjnych. Zredukowanie kosztów leczenia można osiagnąć poprzez zmniejszenie liczby hospitalizacji, co zakłada wytyczne leczenia niewydolności serca. Celem pracy jest ocena skuteczności klinicznej i kosztów leczenia niewydolności serca, w różnorodnej grupie chorych z skurczową i rozkurczową niewydolnością serca, w długim okresie czasu.
Chorzy ≥18 rż z udokumentowaną niewydolnością skurczową lub rozkurczową, ustaleni na podstawie baz danych. Kwestionariusz screeningowy zawierał 9 pytań o o chorobie i jej objawach oparty na kwestionariuszu NHANES [National Health And Nutrition Examination Survey-Cardiowascular Disease].
Chorzy z pozytywnym wywiadem kwestionariuszowym byli kierowani na badanie echokardiograficzne. Niewydolność skurczową definiowano jako EF≤49%, zaś rozkurczową jako przerost ścian lewej komory (IVS lub PWT)odwrócenie stosunku E do A lub nieprawidłowy napłwy mitralny.
Chorzy byli randomizowani w stosunku 2:1 grupa leczona do grupy kontrolnej. U chorych wykonywano badania na początku i w odstępach 6 miesięcznych. Chorzy zakwalifikowani do grupy aktywnie leczonej byli instruowani o objawach, leczeniu, postępowani i mieli całodobowy dostęp do bezpłatnych informacji telefonicznych.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wszystkie przypadki zgonów.
Drugorzędowy punkt końcowy: trzy punkty końcowe dotyczyły wszystkich chorych: wynik testu 6-minutowego chodu, klasa wydolności, całkowity koszt leczenia. W podgrupie niewydolności skurczowej LV ocenianio EF i zgodność leczenia z zaleceniami [definiowanej jako porentowa ilość chorych przyjmujacych diuretyki, ACEI lub ARB lub hydralazyna/nitraty i LBA.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wykazano istotna statystycznie redukcje zgonów p=0.37. Chorzy z grupy leczonej żyli dłużej o 76 dni (średni czas życia 526.9 dni w grupie leczonej vs 450.5 dni w grupie kontrolnej). Nie wykazano przewagi w ocenie liczby chorych bez incydentów sercowyh p=0.074. Analiza podgrup wykazała, że najwieksze korzyści odnieśli chorzy z skurczową niewydolnością serca. Liczba chorych bez incydentów sercowych była istotna statystycznie p=0.012, a względne ryzyko u tych chorych wyniosło HR 0.62 p=0.040 a u chorych w klasie III-IV NYHA HR 0.37 p=0.004. Długość życia była dłuższa o 81 dni (średni czas życia 526 w grupie leczonej i 445 dni w grupiw kontrolnej).
Drugorzędowy punkt końcowy: test chodu 6-minutowego nie był istotny statystycznie pomiędzy grupami p=0.075 (980 m na początku badania i 964 m na końcu badania w grupie kontronej, 900 m vs 856 m odpowiednio w grupie leczonej). W ocenie klinicznej 24.8% chorych z grupy leczonej było w wyższej grupie NYHA, w porównaniu do 12.6% w grupie kontrolnej p<0.001. Całkowity koszt leczenia wyniósł 3277$ w grupie leczonej i 3001$ w grupie kontrolnej p=0.856. Koszt wszystkich procedur medycznych, wizyt w oddziałach ratowniczych, pobytów szpitalnych, kontrolnych wizyt, leków, badań laboratoryjnych był podobny.
W podgrupie niewydolności skurczowej EF wynosił w grupie leczonej 36.07% na początku badań i 37.72% po 18 miesiącach a w grupie kontrolnej 35.40% i 38.01% odpowiednio p<0.001. Procent chorych pobierający leki zgodnie z wytycznymi był podobny w obu grupach.
Wnioski
Modyfikacja sposobu leczenia spowodowała znaczący wzrost przeżywalności, szczególnie w grupie chorych z objawową niewydolnością skurczową. Chociaż stwierdzono poprawę w klasie NYHA, nie potwierdzono tego w teście 6-minutowego chodu. Koszty leczenia nie były nizsze w grupie leczonej. Leczenie przyniosło wydłużenie czasu życia ale bez poprawy objektywnie mierzonej wydolności funkcjonalnej i redukcji kosztów leczenia.
Galbreath AD, Krasuski RA, Smith B, Stajduhar KC, Kwan MD, Ellis R, Freeman GL. Long-Term Healthcare and Cost Outcomes of Disease Management in a Large, Randomized, Community-Based Population With Heart Failure. Circulation. 2004 Dec 7, 110(23), 3518-3126. [PMID]: 15531765.
drukuj
