Wstęp. Cel badania
Sibutramina (Meridia) i orlistat (Xenical) są lekami zaaprobowanymi przez FDA do leczenia otyłości. Stosowanie tych leków powoduje redukcję masy ciała, ale czynnikiem dodatkowym wpływającym na zmiany masy ciała jest modyfikacja stylu życia. Celem pracy była ocena wielkości wpływu takiej modyfikacji na utratę masy ciała.
Chorzy w wieku 18 do 65 lat z BMI pomiedzy 30-45kg/m2. Osoby włączane do badania nie miały nadciśnienia tętniczego (BP <140/90mmHg) raz żadnych schorzeń naczyniowo-sercowo-mózgowych, zaburzeń nerkowych i chorób wątroby oraz cukrzycy typu 1 i 2.
Chorzy randomizowani do grupy leczonej tylko sibutraminą n=55 chorych w dawce 5 mg dziennie, z wzrosłem dawki do 10mg dziennie po 3 tygodniach leczenia i 15mg dziennie po 6 tygodniach leczenia. W grupie z modyfikacją stylu życia było n=55 chorych. Respondenci przez pierwsze 18 tygodni spotykali się co tydzień, a następnie co 2 tygodnie do 40 tygodnia badania, z kontrolną wizytą po 52 tygodniach badania. Badani w grupach 7-10 osobowych byli uczeń zachowań według programu LEARN (lifestyle, exercise, attitudes, relationships and nutritation). Grupa ze złożoną terapią n=60 chorych byli leczeni sibutramina i przechodzili zajęcia modyfikacji stylu życia. W grupie czwartej n=54 chorych oprócz leczenia farmakologicznego chorzy otrzymywali materiały szkoleniowe i przeprowadzał rozmowę lekarz pierwszego kontaktu.
Średni wiek badanych 44 lata, masa ciała 107kg, wzrost 167 cm, BMI 37kg/m2. Parametry biochemiczne porównywalne pomiedzy grupami w granicach prawidłowych. 17% chorych nie ukończyło badania.
Po roku leczenia utrata masy ciała w grupie leczonej sibutraminą wyniosła 5.0±7.4kg, w grupie leczonej tylko modyfikacją stylu życia 6.7±7.9kg, w grupie terapii skojarzonej 12.1±9.8kg i w grupie leczonej farmakologicznie z krótkim okresem nauki modyfikacji stylu życia 7.5±8.0kg. Różnica pomiedzy grupami pojawiła się po 18 tygodniach leczenia i utrzymywała się do końca badania p=0.05. Utrata masy ciała >5% w porównaniu do wartości wyjściowej osiągnęło 42% chorych z grupy leczonej sibutraminą, 53% chorych z grupy leczonej modyfikacją stylu życia, 73% chorych z grupy terapii skojarzonej i 56% chorych z grupy leczonej farmakologicznie z krótkim okresem nauki modyfikacji życia p=0.05. Przy ocenie utraty masy ciała różnice były jeszcze większe i 52% chorych z grupy terapii skojarzonej osiągnęło taki wynik p=0.004.
Nie stwierdzono różnic pomiędzy grupami w badaniach biochemicznych, obserwując znacząca redukcję poziomu TG (p=0.003), glukozy (p<0.001) i insuliny na czczo (p<0.001). Poziom Ch uległ obniżeniu (p=0.02), a HDL podwyższeniu (p=0.003).
Wnioski
Terapia skojarzona leczenie farmakologiczne sibutraminą i modyfikacja stylu życia okazały się najlepszą metodą w zmniejszeniu masy ciała w porównaniu do samego leczenia farmakologicznego lub zmiany stylu życia. Wartym podkreślenia jest fakt ważności modyfikacji stylu życia o rzadko ma miejsce w leczeniu redukcji masy ciała.
Wadden TA, Berkowitz RI, Womble LG, Sarwer DB, Phelan S, Cato RK, Hesson LA, Osei SY, Kaplan R, Stunkard AJ. Randomized trial of lifestyle modification and pharmacotherapy for obesity. N Engl J Med. 2005 Nov 17, 353(20), 2111-2120. [PMID]: 16291981.
drukuj
