Optymalne leczenie nadciśnienia tetniczego u osób starszych jest przedmiotem dyskusji, a w zaleceniach Japońskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (JSH Japanese Society of Hypertension) mówi się o obniżaniu ciśnienia powolnym i ostrożnym, gdyż obniżanie agresywne powoduje częstsze uszkodzenia narządowe.

Chorzy w wieku 65-85 lat z SBP ≥160 mmHg w momencie włączenia do badania.

Chorzy randomizowani do dwóch grup leczonych efonidipiną (Landel) celem obniżenia ciśnienia do wartości docelowych SBP <140 mmHg (grupa A) n=2212 chorych i do grupy z łagodnym obniżeniem SBP ≥140 mmHg i <160 mmHg (grupa B) n=2206 chorych. Leczenie rozpoczynano od dawki 20-40 mg dziennie efonidipiny, u chorych uprzednio nie leczonych, lub zamieniano lek uprzednio stosowany bez okresu bez stosowania leku. Dawkę leku zwiększano do 60 mg raz lub dwa razy dziennie celem uzyskania wartości docelowych w monoterapii. Kontrolne badania chorych co 3 miesiące.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: udar, zdarzenia sercowo-naczyniowe lub niewydolność nerek.
Drugorzędowy punkt końcowy: całkowita śmiertelność i zdarzenia niepożądane.

Średni wiek badanych 73.5 lat, SBP/DBP 171,5/89 mmHg, palaczy 18% badanych, hiperlipidemia 52% chorych, cukrzyca 12% chorych, przerost mięśnia lewej komory 50% chorych. Po 2 latach leczenia różnica w SBP pomiędzy grupami wyniosła SBP 9.7 mmHg, DBP 3.3 mmHg. Średnia różnica wartości ciśnienia pomiędzy grupami była niższa, gdyż chorzy w grupie B szybciej uzyskali wartości docelowe cisnienia tetniczego (∆SBP/∆DBP -6.8/2.3 mmHg).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: nie wykazano różnic w liczbie udarów 52 chorych w grupie A i 49 chorych w grupie B (p=0.986), zdarzeń sercowo-naczyniowych 26 chorych vs 28 chorych (p=0.773), w liczbie nowo rozpoznanych niewydolności nerek 8 chorych vs 9 chorych w grupach odpowiednio (p=0.777). Liczba wszystkich zdarzeń była taka sama w grupach po 86 chorych (p=0.804).
Drugorzędowy punkt końcowy: Zgony 24 chorych w grupie A i 16 chorych w grupie B, wszystkie zdarzenia niepożądane 24.9% chorych w grupie A i 24.8% chorych w grupie B. Po 36 chorych w grupach przerwało przyjmowanie leków z powodu objawów ubocznych.
Niezależnymi czynnikami ryzyka wystąpienia złożonego punktu końcowego były: wiek >75 lat OR 2.18 (p<0.001), przebyty udar OR 2.33 (p=0.016), choroby nerek OR 1.87 (p=0.012), przebyte zdarzenia sercowo-naczyniowe OR 1.68 (p=0.009), cukrzyca OR 1.67 (p=0.039) oraz płeć żeńska OR 0.58 (p=0.013). W analizie porównującej liczbę zgonów w następstwie wystąpienia punktu pierwotnego, znacząco obniżyło się ryzyko wystąpienia punktu pierwotnego złożonego (p<0.005) i udaru (p<0.05) u chorych z SBP <140 mmHg.

WNIOSKI: Nie wykazano różnic pomiędzy grupami w liczbie zdarzeń sercowo-naczyniowych, ale analiza zależności SBP i zdarzeń końcowych sugeruje obniżenie SBP poniżej 140 mmHg w grupie osób starszych z nadciśnieniem tętniczym.