Wstęp. Cel badania
Zespół metaboliczny jest złożonym zespołem zaburzeń gospodarki lipidowej i węglowodanowej i w ostatnich 10 latach ma charakter epidemii. Badania kliniczne wskazują, że ważną rolę w procesie zaburzeń odgrywa dysfunkcja śródbłonka i progresja miażdżycy. Celem pracy jest ocena wpływu ibersartanu (ARB) i kwasu lipoikowego o właściwościach antyoksydacyjnych, na przywracanie funkcji śródbłonka.
Chorzy w wieku > 18rż z zespołem metabolicznym (chorzy spełniający 3 z 5 kryteriów zespołu).
Chorzy randomizowani do czterech grup: grupa ibersartanu 150mg/db n=14 chorych, grupa kwasu lipoikowego 300mg/db n=15 chorych, grupa ibersartanu i kwasu lipoikowego w powyższych dawkach n=15 chorych i grupa placebo n=14 chorych. Funkcję śródbłonka oceniano na podstawie reaktywności t. ramieniowej (FMD-flow mediated vasodilation). Oznaczono poziomy IL-6, PAI-1 i 8 isoprostane.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Zmiany funkcji śródbłonka oceniane reaktywnością tętnicy ramiennej (FMD).
Drugorzędowy punkt końcowy: Zmiany w poziomach markerów IL-6, PAI-1 i 8 isoprostanu.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Ocena zmian funkcji śródbłonka metodą FMD wykazała poprawę funkcji o 6.7±0.9% w grupie ibersartanu, w grupie kwasu lipoikowego o 6.2±0.8%, w grupie łącznego stosowania leku 7.2±0.8%, zaś w grupie placebo poprawę o 4.6±1.1% p<0.005, co oznacza poprawę o 67%, 44% i 75% w grupie ibersartanu, kwasu lipoikowego i ibersartanu z kwasem lipoikowym.
Drugorzędowy punkt końcowy: Poziom IL-6 po 4 tygodniach leczenia uległ obniżeniu w grupie ibersartanu wynosił 14.6±0.5pg/ml p=0.01 w porównaniu do placebo, w grupie kwasu lipoikowego wyniósł 16.7±1.6pg/ml p=0.01 w porównaniu do placebo, w grupie ibersartanu i kwasu lipoikowego 12.1±1.8pg/ml p<0.001 w porównaniu do placebo, zaś w grupie placebo 17.1±2.2pg/ml. PoziomPAI-1 po 4 tygodniach leczenia uległ obniżeniu i w odpowiadających grupach wynosił 16.0±2.6pg/ml, 17.2±1.0pg/ml , 15.6±1.5pg/ml i 19.6±1.0pg/ml p<0.001 dla wszystkich grup vs placebo. Poziom 8-isoprostanu po 4 tygodniach leczenia uległ obniżeniu w grupie ibersartanu wynosił 37.6±4.5pg/ml p<0.01 w porównaniu do placebo, w grupie kwasu lipoikowego wyniósł 42.0±5.0pg/ml p=0.28 w porównaniu do placebo, w grupie ibersartanu i kwasu lipoikowego 36.0±5.3pg/ml p<0.01 w porównaniu do placebo, zaś w grupie placebo wyniósł 41.0±4.8pg/ml.
Wnioski
Zastosowanie ibersartanu i/lub kwasu lipoikowego u chorych z zespołem metabolicznym poprawia funkcję śródbłonka i redukuje poziomy markerów zapalnych czynników, które propagują do patogenezy miażdżycy.
Sola S, Mir MQ, Cheema FA, Khan-Merchant N, Menon RG, Parthasarathy S, Khan BV. Irbesartan and Lipoic Acid Improve Endothelial Function and Reduce Markers of Inflammation in the Metabolic Syndrome: Results of the Irbesartan and Lipoic Acid in Endothelial Dysfunction (ISLAND) Study. Circulation. 2005 Jan 25, 111(3), 343-348.
drukuj
