Wstęp
W badaniach porównujących efekt leczenia statynami rzadko uwzględnia się grupy etniczne i niewiele wiadomo o wpływie statyn w grupie chorych z wysokim ryzykiem w takiej populacji, jak populacja azjatycka zamieszkująca Stany Zjednoczone i Kanadę. Fakt różnic w leczeniu statynami w zależności od leczonej populacji nie znalazł swojego odbicia w zaleceniach NCEP ATP III (National Cholesterol Eduction Program Adult Treatment Panel).
Cel badania
Porównanie skuteczności rosuwastatyny i atorwastatyny w leczeniu chorych z hipercholesterolemią pochodzących z Azji południowej zamieszkujących Stany Zjednoczone lub Kanadę.
Grupę badaną stanowiło 740 chorych pochodzenia azjatyckiego w wieku ≥ 18 lat, z chorobą wieńcową lub ekwiwalentem choroby wieńcowej i stężeniem LDL ≥ 100 mg/dl lub ≥ 2 czynnikami ryzyka, 10-letnim ryzykiem choroby wieńcowej wynoszącym 10–20% i stężeniem LDL ≥ 130 mg/dl, lub brakiem albo 1 czynnikiem ryzyka i stężeniem LDL ≥ 160 mg/dl.
Randomizacja chorych do grupy leczonej rosuwastatyną w dawce 10 mg dziennie (n = 189) lub 20 mg dziennie (n = 182), lub do grupy leczonej atorwastatyną w dawce 10 mg dziennie (n = 185) albo 20 mg dziennie (n = 184).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zmiany stężenia LDL po 6 tyg. leczenia.
Drugorzędowy punkt końcowy: odsetek chorych, którzy osiągnęli stężenia lipidów zgodne z wytycznymi NCEP ATP III, procentowe zmiany stężenia non-HDL, HDL oraz bezpieczeństwo leczenia
Średni wiek chorych wynosił 56 lat, mężczyźni stanowili 68% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 61% chorych, dusznicę bolesną lub ekwiwalent u 62%, cukrzycę u 44%. Średni BMI – 27 kg/m2.
Do grupy wysokiego ryzyka wg NCEP ATP III zaliczono 65% chorych, pośredniego ryzyka 25%, niskiego ryzyka 10%.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: w grupie chorych otrzymujących 10 mg rosuwastatyny stężenie LDL było istotnie statystycznie niższe w porównaniu z grupą otrzymującą 10 mg atorwastatyny (–45 vs –40%; p = 0,0023), brak było różnic w grupach otrzymujących lek w dawce 20 mg (–50% dla rosuwastatyny vs –47% dla atorwastatyny; p = NS).
Drugorzędowy punkt końcowy: stężenie non-HDL było istotnie statystycznie niższe w grupie otrzymującej 10 mg rosuwastatyny w porównaniu z grupą otrzymującą 10 mg atorwastatyny (–40 vs –36%; p = 0,012), nie stwierdzono różnic w grupach otrzymujących lek w dawce 20 mg (–44% dla rosuwastatyny vs –42% dla atorwastatyny, p = NS). Zwiększenie stężenia HDL było podobne w grupach.
Docelowe stężenie LDL zgodne z zaleceniami NCEP ATP III po 6 tyg. leczenia stwierdzono u 79 i 89% chorych w grupie otrzymującej 10 lub 20 mg rosuwastatyny i u 76 i 85% chorych w grupach otrzymujących 10 lub 20 mg atorwastatyny. W grupie bardzo wysokiego ryzyka docelowe stężenie LDL < 70 mg/dl uzyskano u 42 i 56% chorych w grupie otrzymującej 10 lub 20 mg rosuwastatyny i u 18 i 42% chorych w grupach otrzymujących 10 lub 20 mg atorwastatyny, nie wykazując istotnej statystycznie różnicy pomiędzy grupami.
Objawy uboczne wystąpiły z podobną częstością w grupach, a leczenie przerwało 14 chorych w grupie leczonej rosuwastatyną i 7 chorych leczonych atorwastatyną.
Wnioski
Leczenie rosuwastatyną lub atorwastatyną jest dobrze tolerowane przez chorych pochodzenia azjatyckiego, z istotnym statystycznie obniżeniem stężenia LDL i uzyskania docelowych wartości stężenia LDL po leczeniu dawką 10 lub 20 mg rosuwastatyny lub atorwastatyny.
Deedwania PC, Gupta M, Stein M, Ycas J, Gold A; IRIS Study Group. Comparison of Rosuvastatin Versus Atorvastatin in South-Asian Patients at Risk of Coronary Heart Disease (from the IRIS Trial). Am J Cardiol. 2007 Jun 1, 99(11), 1538-1543. [PMID]: 17531577.
drukuj
