Wstęp
Dane uzyskane w ostatnio przeprowadzonych badaniach wskazują, że kardiowerter/stymulator dwujamowy może powodować wzrost niewydolności serca wymagającej leczenia szpitalnego i wzrost liczby zgonów w porównaniu ze stymulacją jednojamową (VVI). Mechanizmem, który może odpowiadać za pogorszenie wydolności serca, jest przedwczesna stymulacja prawej komory. Stymulacja prawego przedsionka może opóźniać aktywację lewego przedsionka. Jednym z rozwiązań zmniejszających liczbę stymulacji prawej komory jest algorytm opóźnienia przewodzenia AV (AV search hysteresis, AVSH).
Cel badania
Ocena korzyści klinicznych wynikających z implantacji stymulatora DDDR z algorytmem opóźnienia przewodzenia av, w porównaniu ze stymulacją VVI.
Grupę badaną stanowiło 988 chorych ze standardowymi wskazaniami do implantacji ICD, którym implantowano kardiowerter VITALITY AVT.
Po wszczepieniu kardiowertera VITALITY AVT u chorych programowano opcję DDDR AVSH ze stymulacją 60–130/min. Po tygodniu chorzy z liczbą stymulacji RV < 20% (liczba wystymulowanych pobudzeń w stosunku do liczby wykrytych pobudzeń) byli randomizowani do grupy z programem DDDR AVSH 60–130 (n = 502), lub do grupy z programem VVI-40 (n = 486). Kontrolne badanie przeprowadzano po 3, 6 i 12 mies.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony, wszystkie zgony i leczenie szpitalne z powodu pogorszenia wydolności serca.
Średni wiek badanych wynosił 64 lata, mężczyźni stanowili 79% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 52% chorych, dusznicę bolesną u 68%, przebyty zawał u 65%, kardiomiopatię rozstrzeniową u 71%, niewydolność serca u 37%, przebyty częstoskurcz komorowy i/lub migotanie komór u 51%, migotanie przedsionków u 37%, cukrzycę u 29%, niewyjaśnione omdlenia u 12%.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 32 chorych (6,4%) w grupie z programem DDDR AVSH i u 46 chorych (9,5%) w grupie chorych z programem VVI. Nie wykazano różnic w punkcie pierwszorzędowym pomiędzy grupami (metody porównywalne p < 0,001 dla non-inferiority), ale obserwowano trend w kierunku lepszych wyników w grupie z programem DDDR AVSH (p = 0,072 dla superiority). W grupie DDDR AVSH zmarło mniej chorych – 18 (3,6%) niż w grupie, w której stosowano VVI – 25 (5,1%) (p = 0,23).
Liczba stosowanych leków była podobna w grupach, z wyłączeniem BB. W grupie VVI istotnie statystycznie częściej stosowano BB – u 88,2 vs 82,4% chorych w grupie DDDR AVSH (p = 0,032).
Wnioski
Wyniki kliniczne po implantacji stymulatora DDDR z algorytmem opóźnienia przewodzenia a-v są podobne do uzyskanych w stymulacji VVI.
Olshansky B, Day JD, Moore S, Gering L, Rosenbaum M, McGuire M, Brown S, Lerew DR. Is dual-chamber programming inferior to single-chamber programming in an implantable cardioverter-defibrillator? Results of the INTRINSIC RV (Inhibition of Unnecessary RV Pacing With AVSH in ICDs) study. Circulation. 2007 Jan 2, 115(1), 9-16. [PMID]: 17179021.
drukuj
