Pierwotna przezskórna interwencja na naczyniach wieńcowych (percutaneous coronary intervention, PCI), jest standardem postępowania w leczeniu zawału serca z uniesieniem ST. Obserwowane uszkodzenie mięśnia sercowego po zabiegu PCI może wynikać z obwodowej embolizacji skrzepliną i resztkami płytki miażdżycowej.

















Pierwotna przezskórna interwencja na naczyniach wieńcowych (percutaneous coronary intervention, PCI), jest standardem postępowania w leczeniu zawału serca z uniesieniem ST. Obserwowane uszkodzenie mięśnia sercowego po zabiegu PCI może wynikać z obwodowej embolizacji skrzepliną i resztkami płytki miażdżycowej.

Grupę badaną stanowiło 41 chorych z pierwszym zawałem serca z uniesieniem ST (ST-segment elevation myocardial infarction, STEMI), kierowanych do PCI. Chorzy odczuwali typowy ból w klatce piersiowej, widoczne było uniesienie odcinka ST w EKG, a w badaniu angiograficznym stwierdzono przepływ TIMI 0 lub 1.
Wszyscy chorzy otrzymywali przed zabiegiem 300 mg ASA i klopidogrel w dawce nasycającej 600 mg, UFH w dawce 100 U/kg m.c., tirofiban w bolusie 0,1 µg/kg m.c. 3 min po zakończeniu zabiegu, a następnie wlew 0,15 µg/kg m.c./min przez 12 godz. Wlew heparyny kontynuowano przez co najmniej 48 godz. Po przeprowadzeniu zabiegu PCI ponownie wykonywano angiografię w celu oceny przepływu TIMI korelowanego liczbą klatek filmu potrzebnych do sfilmowania przepływu kontrastu od ujścia tętnicy do końca naczynia i oceny przepływu tkankowego (TIMI myocardial blush grade, TMBG). Po zabiegu zalecano przyjmowanie 100 mg ASA i 75 mg klopidogrelu przez rok. Po 2 dniach ponownie oceniano przepływ w naczyniach i przepływ tkankowy w badaniu angiograficznym. U chorych oznaczano wielkość przepływu wieńcowego i inne parametry hemodynamiczne w warunkach spoczynkowych i w hiperemii oraz przeprowadzano badanie echokardiograficzne. Po 6 mies. ponownie wykonywano echokardiografię, angiografię i badanie SPECT.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: parametry hemodynamiczne przepływu wieńcowego po 48 godz. od zabiegu PCI.
Drugorzędowy punkt końcowy: przepływ TIMI korelowany liczbą klatek filmu, przepływ tkankowy TMBG, wielkość zawału, zmiany w objętości lewej komory. Klinicznie poważne niepożądane zdarzenia sercowe (major adverse cardiac events, MACE) zgon, zawał i rewaskularyzacja.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: rezerwa przepływu wieńcowego wynosiła 2,01 ± 0,57 w grupie, w której podawano streptokinazę dowieńcowo i 1,39 ± 0,31 w grupie placebo, średnia różnica 0,62 (95% CI 0,35–0,93; p < 0,001). Indeks oporu mikrokrążenia wynosił 16,3 ± 5,06 U vs 32,5 ± 11,04 U (p < 0,001), ciśnienie zaklinowania w tętnicy wieńcowej 10,8 ± 5,5 mm Hg vs 17,2 ± 8,0 mm Hg, indeks przepływu w odgałęzieniach 0,08 ± 0,05 vs 0,17 ± 0,07 odpowiednio w grupach (p < 0,001).
Drugorzędowy punkt końcowy: przepływ TIMI korelowany liczbą klatek filmu bezpośrednio po PCI: 33,6 klatki w grupie, w której podawano streptokinazę i 34,4 klatki w grupie kontrolnej (p = 0,69), po 2 dniach odpowiednio w grupach 22,5 vs 31,8 klatki (p < 0,001) i po 6 mies. 21,4 vs 27,6 klatki (p = 0,01). Przepływ tkankowy po PCI, TMBG 2–3 stwierdzono u 10 vs 5 chorych odpowiednio w grupach (p = 0,16), po 2 dniach TMBG 2–3 u 15 vs 6 chorych (p = 0,01) i po 6 mies. u 11 vs 7 chorych (p = 0,04). Obniżenie odcinka ST po 60 min o 67% w grupie leczonej streptokinazą i o 51% w grupie kontrolnej (p = 0,04). W ocenie echokardiograficznej w analizie wieloczynnikowej nie stwierdzono zmian w objętości końcowoskurczowej (różnica p = 0,06), objętości końcoworozkurczowej (różnica p = 0,04) i EF (różnica p = 0,82). Wielkość zawału po 6 mies. obejmowała 27 vs 37% masy lewej komory (p = 0,17).
Liczba niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych była podobna w grupach.

- |
- © 2007-11.05.2025 Fundacja Instytut Aterotrombozy
- |
- www.FaktyMedyczne.pl ISSN 2081-8017
- |
- Nota prawna
- |
- Kontakt z nami
- |
- Pracuj dla nas
- |