Aktywni palacze stanowili 45,2% grupy z zawałem serca, w porównaniu z 26,8% badanych w grupie kontrolnej.
W grupie kontrolnej 80% kobiet nigdy nie paliło tytoniu, a mniej niż 10 % było aktywnymi palaczami.
Palenie tytoniu wiązało się z blisko 3-krotnym wzrostem ryzyka zawału niezakończonego zgonem (OR 2,95; 95% C; 2,77-3,14; p < 0,0001). Ryzyko to zależne było od liczby wypalanych papierosów. U palących 1-9sztuk papierosów dziennie ryzyko zawału było 1,5 wyższe (OR 1,63; 95% CI 1,45-1,82; p < 0,0001), u palących 10-19 sztuk blisko 3-krotnie wyższe (OR 2,59; 95% CI 2,35-2,85; p < 0,0001), a u palących > 20 sztuk dziennie prawie 5-krotnie wyższe (OR 4,59; 95% CI 4,21-5,00; p < 0,0001). Związek pomiędzy paleniem i ryzykiem zawału był podobny zarówno u mężczyzn jak i u kobiet.
Wpływ palenia na ryzyko zawału był najbardziej nasilony u młodych mężczyzn (do 50 lat). Nie było różnic pomiędzy palącymi papierosy z filtrem i bez filtra, jak również bez względu na rodzaj używanego produktu tytoniowego. Osoby uprzednio palące, które rzuciły palenie do 3 lat wstecz miały nadal wyższe ryzyko zawału (OR 1,87; 95% CI 1,55-2,24). Niekorzystny wpływ palenia utrzymywał się nawet do 20 lat po rzuceniu nałogu (OR 1,22; 95% CI 1,09-1,37).
Narażenie na dym tytoniowy (palenie bierne) wiązało się ze wzrostem zachorowań na zawał serca przy narażeniu wdychania dymu 1-7godz. tygodniowo (OR 1,24; 95% CI 1,17-1,32) oraz > 21 godz. tygodniowo (OR 1,62; 95% CI 1,45-1,81).
Wnioski
Palenie tytoniu lub używanie tytoniu w innych formach jest jedną z najważniejszych przyczyn zachorowania na zawał serca w ocenie globalnej, szczególnie u mężczyzn. Wszystkie formy używania tytoniu, w tym różne sposoby palenia, żucia czy też narażenia na dym nikotynowy powinny być eliminowane w prewencji chorób sercowo-naczyniowych.
drukuj
