Celem pracy była ocena skuteczności leczenia stałymi dawkami leków w jednej tabletce (irebsartan/HCTZ) w zróżnicowanej grupie chorych z brakiem efetu w monoterapii.

Chorzy z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym, z brakiem efektu w monoterapii.

Po okresie 4-5 tygodni niepobierania leku rozpoczynano leczenie HCTZ w dawce 12.5 mg. Po 2 tygodniach w przypadku normalizacji BP chorzy byli wyłączani z dalszego badania. Pozostała grupa chorych otrzymywała irbesartan/HCTZ 150/12.5 mg. Po dalszych 8 tygodniach przy braku obniżenia do poziomu BP <140/90 lub <130/80 w cukrzycy typu 2 zwiekszano dawkę leków 300/25 mg/ odpowiednio.

W badanej grupie 46% chorych miało zespół metaboliczny określany na podstawie NCEP, 30% chorych cukrzycę typ 2, 25% chorych ≥65 lat, 23% chorych afrykano-amerykanów i 14% chorych grupa hiszpanów. Średnie BP 154.9/91 mmHg.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: Średnie obniżenie SBP i DBP. Po 18 tygodniach leczenia SBP uległo obniżeniu z 154.9 do 132.9 mmHg p<0.001 średnio o -21.5 mmHg. DBP z 91 do 80.6 mmHg średnio o -10.4 mmHg p<0.001. Obniżenie BP w poszczególnych grupach było podobne nieco mniejsze w grupie chorych z cukrzycą. W 18 tygodniu leczenia docelowe wartości SBP uzyskało 77% chorych a DBP 83% chorych. 69% chorych miało docelowe wartości zarówno SBP jak i DBP. Powyższy rozkład był podobny w grupach badanych.

U 2 chorych stwierdzono hypokalemię.

WNIOSKI: Osiągnięcie u prawie 70% chorych docelowych wartości BP wskazuję na korzystne połaczenie badanych leków.