Wstęp. Cel badania
Wprowadzenie stentów uwalniających leki w znacznym stopniu ograniczyło restenozę i chociaż postępowanie to jest porównywalne z postępowaniem chirurgicznym to ograniczenia finansowe powodują, że poszukiwane są inne sposoby celem zahamowania restenozy w stencie. Celem obecnej pracy była ocena skuteczności stosowania prednisolonu u chorych z chorobą wielonaczyniową w hamowaniu restenozy po implantacji stentów.
Chorzy z chorobą wieńcową wielonaczyniową.
Przed zabiegiem chorzy otrzymywali ASA, tiklopidynę (250 mg 2 x dziennie co najmniej 72 godziny przed zabiegiem) lub klopidogrel (w dawce nasycającej 300 mg na 6 godzin przed zabiegiem), z kontynuacją stosowania leków przez miesiąc po zabiegu. Statyny były preferowane u wszystkich chorych. Oznaczano poziomy markerów uszkodzenia serca po 6, 12 i 24 godzinach. CPR oznaczano 48 godzin przed zabiegiem. Chorzy z wysokim poziomem CRP >3 mg/l byli randomizowani do otrzymywania prednisolonu n=43 chorych. Grupę kontrolną stanowili chorzy z podobnymi wynikami CRP nie otrzymujący leku n=43 chorych. Prednisolon podawano w dawce 1mg/kg przez 10 dni, następnie 0.5mg/kg przez 20 dni i 0.25mg/kg przez 15 dni. Chorzy kontrolowani w 45 dniu badania, w 6 miesiącu wykonywano test wysiłkowy. Badanie angiograficzne wykonano tylko u chorych leczonych w 8 miesiącu obserwacji. Ocena kliniczna po 12 miesiącach.
W grupie leczonych sterydami stwierdzono 115 zmian w naczyniach wieńcowych z czego 13 zmian było leczonych plastyką, a w pozostałych implantowano 119 stentów. W grupie kontrolnej było 106 zmian, 16 zmian leczono plastyką w pozostałych implantowano 96 stentów.
Ocena kliniczna: Liczba chorych bez zdarzeń sercowo-naczyniowych w grupie leczonej sterydami wyniosła 93% w grupie kontrolnej 69.8% chorych RR 0.34 (95%CI;0.12-0.96). W grupie leczonej nawrót dusznicy stwierdzono u 2 chorych, ponowna rewaskularyzacja u 3 chorych. W grupie kontrolne, 2 chorych zmarło, u 2 wystąpił MI, u 12 chorych wykonano ponownie rewaskularyzację. Objawy uboczne po sterydach wystąpił u 6 chorych i nie wymagały przerwania leczenia, a w grupie kontrolnej stwierdzono objawy gastryczne u 2 chorych.
Ocena angiograficzna: przeprowadzona tylko u chorych leczonych sterydami. Podwojenie restenozy stwierdzono w 4 zmianach na 104 leczone. Utrata światła 0.61±0.35 mm. Utrata światła w grupie chorych z wysokim CRP 0.76±0.46mm była wyższa w porównaniu do chorych z prawidłowym poziomem CRP 0.55±0.31mm (p=0.2).
Wnioski
Doustna immunosupresja prednizolonem skutecznie redukuje restenozę u chorych z wielonaczyniową chorobą wieńcową leczonych stentowaniem wielu zmian w czasie zabiegu PCI.
Ribichini F, Tomai F, Ferrero V, Versaci F, Boccuzzi G, Proietti I, Prati F, Crea F, Vassanelli C. Immunosuppressive oral prednisone after percutaneous intervention in patients with multi-vessel coronary artery disease. The IMPRESS-2/MVD study. EuroIntervention 2005, 1(2), 173-180.
drukuj
