Randomizacja chorych do grupy, w której pomiary BP przeprowadzane były przez personel medyczny w ambulatorium, i na tej podstawie wdrażano leczenie (n = 214) lub do grupy z samodzielnym pomiarem BP przez chorego, w której leczenie oparte było na schematach terapeutycznych realizowanych przez samego pacjenta w domu (n = 216). W okresie obserwacji kontrolę nad stosowanym leczeniem sprawowali lekarze niezwiązani z leczeniem chorych i nieinformowani, w jaki sposób dokonywano pomiarów BP. Docelowe wartości BP: < 140/90 i > 120/80 mm Hg. Przed rozpoczęciem badania i na jego zakończenie przeprowadzano ambulatoryjny 24-godzinny pomiar BP (ambulatory BP monitoring, ABPM), badanie echokardiograficzne i oceniano mikroalbuminurię. W czasie kontrolnych wizyt pomiaru BP dokonywano trzykrotnie w warunkach ambulatoryjnych, natomiast w warunkach domowych zalecano pomiar rano i wieczorem (po 3 pomiary) przez wszystkie dni tygodnia. Pomiary w obu przypadkach odbywały się automatycznie (Omron HEM-705 CP).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: koszt leczenia, stopień kontroli wartości BP i powikłania narządowe.

Średni wiek chorych wynosił 55 lat, mężczyźni stanowili 55% badanych. Palacze – 18% badanych. Średni BMI – 28 kg/m². Średnie stężenie glukozy, cholesterolu, kreatyniny i poziom mikroalbuminurii były podobne w grupach. Odsetek chorych nieleczonych przed włączeniem do badania – 31%, leczonych 1 lekiem – 37%, 2 lekami – 24% i ≥ 3 lekami – 8%.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: w grupie chorych dokonujących pomiaru BP w warunkach domowych dalszego pobierania leków zaprzestało 10,7% chorych w porównaniu z 1,9% chorymi w grupie z pomiarem BP w warunkach ambulatoryjnych (p < 0,0001). W grupie chorych z pomiarem BP w warunkach domowych więcej chorych miało stabilne wartości docelowe w porównaniu z grupą chorych, u których dokonywano pomiaru w warunkach ambulatoryjnych (54,0 vs 48,0% chorych; p < 0,0001). Średni koszt leków wyniósł 3023 $ w grupie z pomiarem domowym i 4147 $ w grupie z ambulatoryjnym pomiarem na 100 chorych/miesiąc leczenia, dając różnicę 1124 $ pomiędzy grupami (p < 0,001). Różnica istotna statystycznie utrzymywała się pomiędzy grupami po uwzględnieniu kosztów aparatu do mierzenia BP oraz kosztów wizyt lekarskich, ponieważ ich liczba była porównywalna w grupach.
Wartości BP uzyskane na zakończenie badania z pomiarów automatycznych i w ocenie ABPM były porównywalne w grupach. Liczba chorych z nadciśnieniem opornym na leczenie (definiowanym jako BP > 140/90 mm Hg przy stosowaniu 3 leków obniżających ciśnienie tętnicze) była większa w grupie z pomiarem ambulatoryjnym niż domowym (18 vs 9% chorych; p < 0,01). Na zakończenie badania docelowe wartości BP osiągnęło 74% chorych w grupie z domowym pomiarem BP i 50% chorych w grupie z ambulatoryjnym pomiarem BP (p < 0,001).
Indeks masy lewej komory i poziom mikroalbuminurii były podobne w obu grupach na zakończenie badania, chociaż obserwowano istotny statystycznie spadek obu tych parametrów w porównaniu z wartościami wyjściowymi (p < 0,001). Stwierdzono podobną liczbę objawów ubocznych w grupach.