Średni wiek 64 lata, kobiety stanowiły 12% badanych. Cukrzyca u 38% chorych, nadciśnienie 74% chorych, hiperlipidemia 77% chorych, choroba wieńcowa 50% chorych. Palaczy 34%, wskaźnik ramie/kostka 0.60.

Nie obserwowano różnic w ilości leukocytów po 2 tygodniach podawania GM-CSF pomiedzy grupami z różną dawką leku, natomiast znacząca różnica w porównaniu do placebo p<0.0001. Znacząco wzrosła liczba komórek porgenitorowych o 13% w grupie leczonej w porównaniu do grupy placebo p<0.008, oraz komórek CD34+ o 46% p=0.036. Wzrosła liczba koloni komórek progenitorowych śródbłonkowych (EPC endothelial progenitor cell) o 31% p<0.026. Poziom CRP uległ obniżeniu w porównaniu do grupy nie leczonej na koniec badania p=0.04. Czas przyjścia bez bólu wydłużył się w grupie leczonej z 131 sekund do 151 sekund vs z 130 sekund do 145 sekund, średni wzrost o 38 sekund p=0.008. Całkowity czas chodu wzrósł z 287 sekund do 342 sekund w grupie leczonej p=0.016 i z 322 sekund do 331 sekund w grupie kontrolnej. Nie obserwowano zmian w wskaźniku ramie/kostka 0.58 wyjściowo i 12 tygodniach leczenia w grupie leczonej, i w grupie kontrolnej z 0.61 uległ obniżeniu do 0.57 po 12 tygodniach. Również nie zanotowano poprawy przepływu w badaniu pletyzmograficznym w grupie leczonej z 2.8 do 3.0 ml/min/100 ml i w grupie kontrolnej z 3.5 do 3.9 ml/min/100ml.

Objawy uboczne związane z leczeniem to zaczerwienienie po iniekcji 13 vs 1 chorych w grupie kontrolnej, gorączka 5 vs 0 chorych, bóle stawowo-mięśniowe 5 vs 0 chorych.

 WNIOSKI: Leczenie chorych czynnikiem stymulujących kolonie granulocytów-makrofagów spowodowało wzrost czasu całkowitego dystansu, bez zmiany w wskaźniku ramie/kostka w porównaniu do grupy kontrolnej.