Wstęp. Cel badania
Poziom Ch jest zależny z jednej strony z endogennej syntezy oraz z absorpcji jelitowej. Zastosowanie statyny i ezetimibu w celu obniżenia LDL jest skuteczniejsze od monoterapii statyna. W obecnej pracy oceniono skuteczność leczenia skojarzonego u chorych z CHD lub jej ekwiwalentem w celu osiągnięcia poziomu LDL zgodnie z zaleceniami NCEP ATPIII.
Chorzy w wieku 18-80 lat z CHD lub ekwiwalentem CHD zgodnie z zaleceniami NCEP ATP III, z poziomem LDL ≥130mg/dl i poziomem TG ≤350mg/dl. Wszyscy chorzy nie pobierali przez okres 6 tygodni leków obniżających poziom lipidów.
Po okresie 4 tygodni próby otwartej bez stosowania leków obniżających poziom lipidów, chorych randomizowano do grupy otrzymującej simwastatynę n=253 chorych, do grupy otrzymującej ezetimibe 10mg i simwastatynę 10mg n=251 chorych, do grupy otrzymującej ezetimibe 10mg i simwastatynę 20mg n=109 chorych, do grupy otrzymującej ezetimibe 10mg i simwastatynę 40mg n=97 chorych. W grupach chorych otrzymujących simwastatynę dawkę leku zwiększano w 6, 12 i 18 tygodniu maksymalnie do 80 mg jeżeli nie osiągnięto obniżenia LDL<100mg/dl. U chorych, którzy osiągnęli poziom LDL<50mg/dl dawkę redukowano lub wycofywano się z leczenia.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: ocena skuteczności leczenia skojarzonego vs monoterapia po 5 tygodniach leczenia.
Drugorzędowy punkt końcowy: skuteczność ezetimibu i simwastatyny w dawce 20 i 40 mg w stosunku do monoterapii dawką 20 mg w osiągnięciu celu końcowego, liczba chorych którzy osiągnęli zakładany poziom obniżenia LDL, średni poziom simwastatyny osiągnięty w badaniu, i skuteczność leczenia skojarzonego w stosunku do innych parametrów lipidowych. Ocena bezpieczeństwa i tolerancji stosowanego leczenia.
Średni wiek badanych 62 lata, w wieku ≥65 lat 42% badanych, mężczyźni stanowili 60% badanych. CHD lub ekwiwalent bez cukrzycy 50% badanych, z cukrzycą 50%. BMI 31 kg/m2. Poziomy lipidów porównywalne w poszczególnych grupach badanych.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Obniżenie poziomu LDL<100mg/dl osiągnięto u 46% chorych z grupy S20, 75% chorych z grupy E10+S10, 83% chorych z grupy E10+S20 i u 84% chorych z grupy E10+S40 p<0.001 dla wszystkich grup leczonych lekami skojarzonymi vs monoterapia. Liczba chorych wymagająca zwiększenia dawek leku odpowiednio 68% chorych w grupie S20, 33%, 22% i 12% w grupach leczonych dwoma lekami. Średnia dawka leku wzrosła tylko w grupie S20 do 40 mg dziennie na koniec badania.
Drugorzędowy punkt końcowy: Ocena poszczególnych parametrów lipidowych wykazała redukcję poziomu Ch, LDL, Non-HDL, ApoB znaczącą redukcję w grupach leczonych dwoma lekami p<0.001, TG w grupie leczonej ezetimibe i simwastatyną w dawce 20mg p<0.05 i dawce 40mg p<0.001. Nie było różnic w podwyższeniu poziomu HDL i redukcji ApoAI. Liczba chorych która osiągnęła poziom LDL<100mg/dl na koniec badania wyniosła 59% w grupie S20, 78% w grupie E10+S10, 83% w grupie E10+S20 i 86% w grupie E10+S40. Leczenie skojarzone E10+S20 vs monoterapia w osiągnięciu punktu końcowego wyniosła OR 3.3 (95%CI;1.9-5.5) a dla E10+S20 OR 4.1 (95%CI;2.2-7.6). W ocenie bezpieczeństwa bez objawów w czasie leczenia było 66%, 56%, 68% i 65% chorych w grupach odpowiednio. Groźne objawy obserwowano u 4.7%, 8.0%, 2.8% i 4.1% chorych w grupach odpowiednio. Leczenie przerwało w grupie S20 0.8% chorych, E10+S10 2.0% chorych, w grupie E10+E20 2.8% chorych i w grupie E10+S40 1.0% chorych.
Wnioski
Zastosowanie podwójnego hamowania cholesterolu poprzez absorpcję syntezę powoduje, że większa część chorych osiągnęła wymagany poziom LDL i przy niższej dawce simwastatyny niż simwastatyna w monoterapii.
.
Feldman T, Koren M, Insull W Jr, McKenney J, Schrott H, Lewin A, Shah S, Sidisin M, Cho M, Kush D, Mitchel Y. Treatment of high-risk patients with ezetimibe plus simvastatin co-administration versus simvastatin alone to attain National Cholesterol Education Program Adult Treatment Panel III low-density lipoprotein cholesterol goals. Am J Cardiol. 2004 Jun 15, 93(12), 1481-1486. [PMID]: 15194017.
drukuj
