Grupę badaną stanowiło 469 chorych w wieku ≥ 18 lat, z hipercholesterolemią definiowaną jako stężenie LDL pomiędzy 160 a 250 mg/dl, z różnicą < 15% w dwóch kolejnych pomiarach, ze stężeniem TG < 400 mg/dl, z udokumentowaną chorobą wieńcową albo z klinicznymi objawami miażdżycy lub ekwiwalentem choroby wieńcowej (10-letnie ryzyko choroby wieńcowej > 20%).

Średni wiek badanych wynosił 63 lata, mężczyźni stanowili 57% chorych. Odsetek mężczyzn ≥ 45 lat i kobiet ≥ 55 lat – 92% chorych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 92% chorych, cukrzycę u 37%, zespół metaboliczny u 62%. Średnia wartość BMI – 29 kg/m². Pierwszorzędowy punkt końcowy: po 6 tyg. leczenia odsetek chorych, którzy osiągnęli docelowe wartości zgodnie z zaleceniami NCEP ATP III wyniósł 94,0% w grupie terapii skojarzonej i 79,1% chorych w monoterapii (p < 0,001). Odsetek chorych, którzy osiągnęli stężenie LDL < 70 mg/dl, wyniósł 79,6 vs 35,0% chorych odpowiednio w grupach (p < 0,001).
Drugorzędowy punkt końcowy: liczba chorych, którzy osiągnęli wymagane stężenia non-HDL wg NCEP ATP III – 37,4% w terapii skojarzonej i 34,8% w monoterapii (p < 0,001). Stężenie LDL wg zaleceń europejskich osiągnęło 93,6% chorych w grupie leczonej dwoma lekami i 74,3% w grupie monoterapii (p < 0,001), a punkt złożony z osiągnięciem docelowego stężenia Ch i LDL stwierdzono u 90,6 vs 68,3% chorych (p < 0,001).
Wyjściowe stężenie LDL w grupie leczonej 2 lekami wynosiło 189 mg/dl, a w grupie monoterapii 191 mg/dl. Po 6 tyg. leczenia średnie stężenie LDL odpowiednio w grupach wynosiło 56,9 i 81,5 mg/dl. Redukcja stężenia cholesterolu LDL wyniosła 69,8 vs 57,1% (p < 0,001). Redukcja stężenia większości frakcji lipidowych była istotnie statystycznie wyższa w grupie leczonej ezetymibem i rosuwastatyną. Zmniejszenie stężenia Ch w grupie leczonej dwoma lekami w porównaniu z grupą stosującą monoterapię wyniosło 51,3 vs 41,5% (p < 0,001), TG – 35,4 vs 25,1% (p < 0,001), non-HDL – 64,6 vs 52,1% (p < 0,001), ApoA – 56,4 vs 44,7% (p < 0,001). Nie stwierdzono różnicy w zwiększeniu stężenia HDL w grupach: 10,8% w grupie terapii skojarzonej i 8,5% w grupie monoterapii (p = 0,15). Stężenie CRP zmniejszyło się o 46% w grupie leczonej dwoma lekami i o 29% w grupie monoterapii (p < 0,001).
Liczba objawów ubocznych była podobna w grupach. Poważne objawy wystąpiły u 2,1% chorych w grupie leczonej dwoma lekami i u 1,7% chorych w grupie leczonej rosuwastatyną. Badanie przerwało 2,5 vs 1,3% chorych odpowiednio w grupach.