Wstęp. Cel badania
W leczeniu ciężkiej niedomykalności mitralnej preferowane jest leczenie chirurgiczne. W postępowaniu tym stosuje się wymianę aparatu zastawkowego lub operacje rekonstrukcyjne. W obecnej pracy zastosowano postępowanie przezskórne z założeniem klipsa na końce płatków mitralnych z wytworzeniem zastawki mitralnej dwunapływowej.
Chorzy z niedomykalnością MV z wskazaniami do leczenia chirurgicznego zgodnie z zaleceniami ACC/AHA. Chorzy z umiarkowaną i ciężką niedomykalnością mitralną objawowi, a w przypadku chorych bezobjawowych z EF <60% i wymiarem końcowo skurczowym >45 mm. Stopień niedomykalności określany zgodnie z kryteriami ASE w badaniu echokardiograficznym.
Zabieg wykonywano w znieczuleniu ogólnym. Po nakłuciu przegrody miedzyprzedsionkowej podawano heparynę celem uzyskania ACT >250s. Cewnik (MitraClip) zakończony klipsem wprowadzano do lewego przedsionka. Pod kontrola echokardiograficzną ustawiano system w części środkowej płatków mitralnych. Następnie podciągano klips do góry celem zaklinowania płatków i uruchamiano system zamykający klipa. W tym momencie oceniano wielkość ujść uzyskanej zastawki dwunapływowej w badaniu echokardiograficznym. Po zabiegu chorzy otrzymywali 325 mg ASA przez 6 miesięcy i klopidogrel 75 mg przez miesiąc.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: ocena bezpieczeństwa w okresie 30-dniowym jako częstość zgonów, zawałów, tamponady serca, zabiegu operacyjnego z powodu nieprawidłowego założenia klipsa, tamponada serca, oderwanie klipsa, udar lub zakażenie bakteryjne.
Drugorzędowy punkt końcowy: powikłania szpitalne naczyniowe. 30-dniowe i 6-miesięczne krwawienia, zapalenia wsierdzia, zakrzep na klipie, hemoliza i uszkodzenie płatek zastawek oraz zabieg chirurgiczny w obserwacji 6-miesięcznej z powodu braku korzyści z założonego klipsa.
Średni wiek chorych 68.6±12.5 lat, cukrzyca u 15% chorych, nadciśnienie tętnicze 63% chorych, wywiad z niewydolnością serca 59% chorych, AF 41% chorych i NYHA III/IV 44% chorych. U 27 chorych randomizowanych do badania klip założono u 22 chorych. Z grupy tej 18 chorych miało niedomykalność ≤2+, a 4 chorych ≥3+. Po 30 dniach z tej grupy 2 skierowano do postępowania chirurgicznego 14 pozostawało w grupie niedomykalności ≤2+, 2 przeszło do poziomu ≥3+ i 1 chorego z tej grupy skierowano do leczenia chirurgicznego. W grupie ≥3+ 1 chorych skierowany do leczenia chirurgicznego w obserwacji 30-dniowej.
Po 6 miesiącach z grupy 27 chorych, 18 chorych było leczonych klipsem, z czego 14 chorych miało ≤2+ niedomykalność mitralna, a 4 chorych ≥3+. Powierzchnia pola ujścia mitralnego wyjściowo 6.4±1.6 cm i 3.4±1.7cm po 6 miesiącach, PHT 4.4±0.8cm wyjściowo i 2.9±0.83cm po 6 miesiącach.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Poważne zdarzenia niepożądane nie wystąpiły u 85% chorych (95%CI;71-98%). W czasie 30-dniowej obserwacji wystąpił 1 udar i w 3 przypadkach stwierdzono zsunięcie się klipsa z jednego z płatków.
Drugorzędowy punkt końcowy: Pobyt na oddziale intensywnej opieki średnio 48 godzin. Średni pobyt szpitalny 2.5 dnia.
Wnioski
Przezskórny system zakładania klipsa na płatki mitralne jest bezpieczny i powoduje redukcję wielkości niedomykalności mitralnej w obserwacji 6-miesięcznej u znacznej liczby chorych. U chorych wymagających zabiegu chirurgicznego wykonywano zabieg planowy lub ze wskazań nagłych.
Feldman T, Wasserman HS, Herrmann HC, Gray W, Block PC, Whitlow P, St Goar F, Rodriguez L, Silvestry F, Schwartz A, Sanborn TA, Condado JA, Foster E. Percutaneous Mitral Valve Repair Using the Edge-to-Edge Technique Six-Month Results of the EVEREST Phase I Clinical Trial. J Am Coll Cardiol. 2005 Dec 6, 46(11), 2134-2140. [PMID]: 16325053.