Wstęp. Cel badania
Pękniecie tętniaka aorty brzusznej przy wymiarze >6 cm stwierdza się w 25% przypadków. Jednak u części chorych nie można wykonać operacji brzusznych z powodu różnych przeciwwskazań. Jedną z nowych metod postępowania w takim przypadku jest stentowanie tętniaka za pomocą odpowiednio przygotowanej protezy. Celem pracy było porównanie wyników leczenia za pomocą metody EVAR z grupą, u której nie wykonano interwencji operacyjnej.
Chorzy w wieku >60 lat, z podejrzeniem tętniaka aorty brzusznej i wymiarem co najmniej 5.5 cm w ocenie CT, które kwalifikowały się do leczenia EVAR, a chorzy nie mogli przebyć operację w znieczuleniu ogólnym.
Chorzy byli oceniani klinicznie i randomizowani do leczenia EVAR n=166 chorych lub do grupy kontrolnej n=172 chorych.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Wszystkie przypadki zgonów.
Drugorzędowy punkt końcowy: Zgony spowodowane tętniakiem aorty brzusznej, ocena jakości życia, powikłania pooperacyjne i koszt leczenia szpitalnego.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: W obserwacji 3.3-letniej było 74 zgonów w grupie leczonej stentowaniem tętniaka vs 68 zgonów w grupie kontrolnej HR 1.21 (95%CI;0.87-1.69) p=0.25. Zgony w obserwacji 30-dniowej stwierdzono u 13(9%) chorych którzy nie kwalifikowali się do leczenia operacyjnego i jest to wyższy odsetek chorych w porównaniu do postępowania EVAR w badaniu EVAR trial 1, gdzie zgony 30-dniowe stanowiły 1.7% chorych p<0.0001.
Drugorzędowy punkt końcowy: Liczba zgonów zależnych od tętniaka wynosiła 20 chorych vs 22 chorych HR 1.01 (95%CI;0.55-1.84)) p=0.98 w grupach odpowiednio. Liczba powikłań wyniosła 43% w grupie leczonej metodą EVAR vs 18% w grupie kontrolnej, co daje częstość powikłań 11.5 na 100 leczonych w grupie EVAR vs 1.8 na 100 leczonych operacyjnie HR 5.3 (95%CI;2.8-10.0) p<0.0001. Podobna częstość zdarzeń była w przypadku reinterwencji w obserwacji 4-letniej, 26% w grupie EVAR vs 4% w grupie leczonej operacyjnie. Częstość powikłań 6.9 na 100 leczonych w grupie EVAR vs 6.9 na 100 leczonych operacyjnie HR 1.4 (95%CI;0.9-2.1) p<0.1. W ocenie jakości życia i ocenie stanu zdrowia nie było różnic pomiędzy grupami.
Koszt leczenia 4-letniego wyniósł w grupie EVAR 13632 £ vs 4983 £, z średnią różnicą 8649±1248 £.
Wnioski
Zastosowanie metody EVAR u chorych nie kwalifikujących się do leczenia operacyjnego jest obciążone znacznym ryzykiem zgonów w obserwacji 30-dniowej. Metoda ta nie poprawia przeżywalności w porównaniu do grupy bez interwencji, zwiększając ilość komplikacji pooperacyjnych i reinterwencji. Obserwacja chorych i popraw ich kondycji jest priorytetem w tej grupie chorych.
EVAR trial participants. Endovascular aneurysm repair and outcome in patients unfit for open repair of abdominal aortic aneurysm (EVAR trial 2): randomised controlled trial. Lancet. 2005 Jun 25, 365(9478), 2187-2192. [PMID]: 15978926.
drukuj
