Wstęp. Cel badania
Eplerenon jest selektywnym i konkurencyjnym blokerem receptora aldosteronowego. Celem pracy było porównanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku w porównaniu do enalaprilu u chorych z nadciśnieniem tętniczym.
Chorzy w wieku ≥18 roku życia z nowo wykrytym nadciśnieniem tętniczym definiowanym jako DBP≥90mmHg lecz <110mmHg, a SPB<190mmHg. U chorych poziom potasu przed badniem wynosił ≥3.5mmol/l i ≤5.0mmol/l.
W okresie próby pojedynczo ślepej trwającej od 2 do 4 tygodni chorzy otrzymywali placebo, a następnie byli randomizowani do grupy eplerenonu z dawką dzienną 50 mg n=253 chorych, lub grupy enalaprilu z dawką 10mg dziennie n=246 chorych. Celem pracy było osiągnięcie DBP<90mmHg. Dawki leków były podwajane w 4, 8 i 12 tygodniu leczenia do maksymalnej dawki dla eplerenonu 200mg dziennie i enalaprylu 40mg dziennie. Po 6 miesiącach leczenia dawkę leku można była redukować w przypadku utrzymywania się wartości DBP<90mmHg. Chorzy którzy nie osiągnęli docelowego poziomu DBP na dawce maksymalnej byli wyłączani z badania. Badani mieli wykonywany pomiar poziomu K co 2 tygodnie przez okres 12 tygodni i 4 tygodnie poziom reniny, aldosteronu, testosteronu, hormonu luteinizującego i estradiolu. Wyjściowo po 12, 24 tygodniach i po 12 miesiącach poziom albumin w moczu.
Średni wiek badanych 55 lat, kobiety stanowiły 44% badanych, w wieku>64 lat 21% chorych. Wyjściowe wartości SBP 157mmHg, DBP 100mmHg. Badanie ukończyło n=140(55.3%) chorych z grupy eplerenonu i n=131(53.3%) chorych z grupy enalaprilu.
Obniżenie DBP w 6 miesiącu obserwacji wyniosło -11.2mmHg w grupie eplerenonu i -11.3mmHg w grupie enalaprilu p=0.91. SBP uległo obniżeniu o -14.5mmHg vs -12.7mmHg w grupach odpowiednio p=0.20. Podobne wartości ciśnienia obserwowano na zakończenie badania.
Nie obserwowano różnic w poziomie reniny i aldosteronu pomiędzy grupami w badaniu wyjściowym. Poziom reniny uległ podwyższeniu w grupach po 6 i 12 miesiącach leczenia, bez różnic pomiędzy 6 a 12 miesiącem leczenia. Poziom aldosteronu wzrósł znacząco w grupie leczonej eplerenonem (wyjściowo 10.8mg/ml, po 6 miesiącach 22.2ng/dl i po 12 miesiącach 20.9ng/dl), bez zmian w grupie leczonej enalaprylem (wyjściowo 10.8mg/ml, po 6 miesiącach 9.8ng/dl i po 12 miesiącach 9.3ng/dl). W grupie chorych bez albuminurii lub albuminurią <30mg/g nie obserwowano zmian w poziomie wydalanych albumin po koniec badania. W grupie chorych u których wystąpiła albuminuria na początku badania (n=34 chorych w grupie Eplerenon i n=30 chorych w grupie enalaprilu) obserwowano znaczącą redukcje albuminurii w grupie leczonej eplerenonem -61.5% vs 25.7% w grupie enalaprilu p=0.01.
Objawy uboczne powodujące przerwanie badania wystąpiły u 7.9% chorych z grupy eplerenonu i u 9.3% chorych w grupie enalaprilu. Główne objawy to hipotensja, bóle głowy i nudności, kaszel w grupie enalaprilu. Poziom potasu uległ podwyższeniu w obu grupach leczonych, ale >5.5mmol/l stwierdzono 2 chorych w każdej z grup.
Wnioski
Eplerenon jest równie skuteczny w monoterapii jak enalapril u chorych z nadciśnieniem tętniczym. W większym stopniu powodował redukcję albuminurii, i był dobrze tolerowany przez okres leczenia.
Williams GH, Burgess E, Kolloch RE, Ruilope LM, Niegowska J, Kipnes MS, Roniker B, Patrick JL, Krause SL. Efficacy of eplerenone versus enalapril as monotherapy in systemic hypertension. Am J Cardiol. 2004 Apr 15, 93(8), 990-996. [PMID]: 15081441.