Wstęp. Stent pokryty zotarolimusem (zotarolimus-eluting stent, ZES) jest nowym stentem, który w badaniu ENDEAVOR III był porównywany z stentem pokrytym sirolimusem (sirolimus-eluting stent, SES). Wyniki angiograficzne faworyzowały SES.
Cel badania. Ocena ultrasonograficzna wewnątrznaczyniowa (intravascular ultrasound, IVUS) zmian naczyniowych związanych z implantacją ZES i SES.

Grupę badaną stanowiło 258 chorych w wieku ≥18 lat, leczonych angioplastyką wieńcową, z obrazem angiograficznym >50% zwężenia de novo w naczyniach o średnicy światła od 2,5 mm do 3,5 mm i długością zmiany 14-27 mm.

Randomizacja w stosunku 3:1 do grupy w której implantowano ZES (stent ENDEAVOR), lub do grupy kontrolnej w której implantowano SES (stent CYPHER). Kontrolne badanie IVUS po 8 mies. Badanie IVUS wykonano u n=190 chorych z implantowanym stentem ZES i u n=68 chorych z implantowanym stentem SES.
Drugorzędowy złożony punkt końcowy: objętość neointimy w badaniu IVUS po 8 mies.

Średni wiek chorych wyniósł 60 lat, mężczyźni stanowili 68% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 69% chorych, dusznicę bolesną w klasie III/IV według CCS u 54%, przebyty zawał u 18%, cukrzycę u 30%, hiperlipidemię u 85%. Palacze - 68% badanych.
Zmiany w tętnicy zstępującej przedniej u 43% chorych, w tętnicy okalającej u 27% i w prawej tętnicy wieńcowej u 30%. Zmiany typu B2/C u 29% chorych. Średnia długość zmiany 15 mm.
Drugorzędowy punkt końcowy: objętość neointimy była istotnie statystycznie większa w grupie z implantowanym ZES i po 8 mies. objętość ta wyniosła 1,1±0,8 mm³/mm w grupie z implantowanym ZES i 0,2±0,1 mm³/mm w grupie z implantowanym SES (p<0,01), ze zmniejszeniem objętości kwitła naczynia z 7,0±2,1 mm³/mm do 6,0±2,0 mm³/mm (p=0,03). Procentowa objętość neointimy również była istotnie statystycznie większa w grupie z implantowanym ZES 16,1±10,8% vs 2,7±3,1% w grupie z implantowanym SES (p<0,01).
Neointima pokrywała około 50% powierzchni światła naczynia u chorych z implantowanym ZES i tylko 10% powierzchni u chorych z implantowanym SES. Średnia grubość neointimy wyniosła 0,19±0,07 mm i 0,10±0,06 mm odpowiednio w grupach.
W grupie z implantowanym ZES obserwowano u mniejszej liczby chorych nieprawidłowe późne dopasowanie stentu (p=0,02).

Wnioski. Implantacja ZES wiąże się z istotnym statystycznie większym przyrostem neointimy w stencie w porównaniu do SES. Neointima jest obserwowana w większej części stentu.