Zastosowanie stentów i współczesnej terapii przeciwpłytkowej wpłynęło na poprawę wyników klinicznych chorych wysokiego ryzyka, poddanych zabiegom przezskórnej rewaskularyzacji (percutaneous coronary intervention, PCI). Kolejnym wyzwaniem stojącym przed współczesną kardiologią jest skrócenie czasu hospitalizacji. Wydaje się to możliwe w kontekście wyników badania EPIC, w którym wykazano porównywalne wyniki kliniczne po zastosowaniu abciksimabu w pojedynczej dawce nasycającej i abciksimabu we wlewie 12-godzinnym, jak również po coraz szerszym wprowadzaniu interwencji z dostępu przez tętnicę promieniową.

 

Cel badania
Porównanie 2 strategii leczenia chorych z ostrym zespołem wieńcowym – wypis w dniu hospitalizacji po podaniu abciksimabu w postaci pojedynczej dawki nasycającej i PCI z dostępu promieniowego oraz wypisu następnego dnia po PCI z dostępu promieniowego i klasycznego schematu leczenia polegającego na podaniu dawki nasycającej i wlewu 12-godzinnego.

Randomizacja do grupy 1. leczonej abciksimabem (ReoPro) podanym tylko w dawce nasycającej przed rozprężeniem balonu i wypisu po 4-6 godz. od zabiegu (n = 504 chorych) – lub do grupy 2., w której po podaniu dawki nasycającej abciksimabu i PCI kontynuowano wlew przez 12 godz. i wypisywano chorych następnego dnia (n = 501 chorych). Hospitalizację przedłużano bez względu na randomizację, jeśli wystąpiła dysekcja obwodowa ≥ stopnia B, okluzja gałęzi ≥ 1 mm, uzyskano przepływ TIMI < 3 po stentowaniu naczynia, jak również jeśli stwierdzano obecność skrzepliny po stentowaniu.

Wszyscy chorzy otrzymywali ASA i tienopirydyny. W czasie zabiegu chorym podawano niefrakcjonowaną heparynę i kontynuowano leczenie w zależności od ACT.
Pierwszorzędowy złożony punkt końcowy: zgon, zawał, rewaskularyzacja, ponowna hospitalizacja, trombocytopenia, powikłania w miejscu wkłucia, duże krwawienia (w klasyfikacji REPLACE 2) w obserwacji 30-dniowej.
Drugorzędowy złożony punkt końcowy: zgon, zawał, ponowna rewaskularyzacja naczynia dozawałowego w ciągu 30 dni.

Średni wiek chorych wyniósł 61 lat, mężczyźni stanowili 78% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 53% chorych, niestabilną dusznicę bolesną u 66%, przebyty zawał u 44%, przebyty zawał w ciągu ostatnich 7 dni u 33%, przebytą PCI u 20%, cukrzycę u 16%, dyslipidemię u 86% chorych. Palacze – 33% badanych.

Klopidogrel zastosowany > 12 godz. przed PCI u 91% chorych. Zmiany w tętnicy przedniej zstępującej – 44% chorych, okalającej – 30% i prawej tętnicy wieńcowej – 43%. Choroba dwunaczyniowa – 29% chorych, trzynaczyniowa – 7%. Stent pokryty lekiem antyproliferacyjnym implantowano u 24% chorych. ACT na koniec zabiegu 315 s w obu grupach.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: był porównywalny w grupach, zarówno w przypadku przyjęcia definicji zawału opartego na wzroście troponiny-T (20,4% chorych w grupie 1. vs 18,2% chorych w grupie 2, p = 0,017 dla noninferiority), jak również przy przyjęciu definicji opartej na wzroście CKMB (11,1% chorych vs 9,6% chorych, odpowiednio w grupach, p = 0,0004 dla noninferiority). Nie było zgonów i zakrzepicy w stencie w grupach. W obu grupach obserwowano podobny wzrost poziomu Tn-T po zabiegu i następnego dnia. Zawał nonQ w oparciu o poziom Tn-T rozpoznano u 12,5% chorych w grupie 1. i 10,4% chorych w grupie 2. (w oparciu o CKMB odpowiednio u 1,0% vs 1,8% chorych). Ponownie hospitalizowano 4,8% chorych w grupie 1. i 3,4% chorych w grupie 2. Powikłania w miejscu wkłucia: 4,8% chorych vs 4,2% chorych, odpowiednio w grupach. Poważne krwawienia u 5 chorych w całej leczonej grupie, trombocytopenia u 6 chorych.
Drugorzędowy punkt końcowy: nie stwierdzono różnic pomiędzy grupami po 30 dniach obserwacji. MACE (major adverse cardiac events) wystąpił u 12,5% chorych w grupie 1. i u 10,4% chorych w grupie 2. W grupie 1. tego samego dnia wypisano do domu 88% chorych.

Strategia wczesnego wypisywania chorych z ostrym zespołem wieńcowym po niepowikłanej PCI i podaniu pojedynczej dawki nasycającej abciksimabu jest bezpieczna, a jej efekty kliniczne są porównywalne do uzyskiwanych przy postępowaniu klasycznym.