Wstęp. cel badania
Zmiany zlokalizowane w pniu lewej tętnicy wieńcowej są zarezerwowane do interwencji chirurgicznej. Badania obserwacyjne wskazują, że stentowanie pnia stentem pokrytym sirolimusem obarczone jest małą częstością restenozy. Celem pracy była ocena bezpieczeństwa i skuteczności implantacji stentu pokrytego lekiem do pnia lewej tętnicy, w porównaniu do stentowania stentem metalowym.
Chorzy kolejni kierowani do elektywnej PCI.
Chorzy mieli implantowany stent pokryty sirolimusem lub paklitakselem. Grupę kontrolną stanowili chorzy którym implantowano stent metalowy w poprzednich latach. Decyzję o implantacji stentu podejmowano w przypadku: zmiana anatomicznie możliwa do stentowania po akceptacji chorego wykonana przez doświadczonego operatora, zmiana anatomicznie możliwa do stentowania z przeciwwskazaniem do zabiegu operacyjnego.
Włączeni do badania przed zabiegiem otrzymywali UFH w bolusie 100 U/kg celem uzyskania ACT >250 sek. GP 2b3a podawano w zależności od decyzji operatora. Na co najmniej 3 dni przed zabiegiem chorzy otrzymywali ASA 100 mg dziennie, tiklopidynę 250 md dwa razy dziennie lub klopidogrel 75 mg dziennie i leczenie kontynuowano przez 6 miesięcy. Badania kontrolne po 1, 6 i 12 miesiącach. Kontrolne badania angiograficzne pomiędzy 4 a 8 miesiącem badania.
Średni wiek badanych 64 lata, mężczyźni stanowili 84% badanych, nadciśnienie 58% chorych, palaczy 47% chorych, hipercholesterolemia 72% chorych, cukrzyca 21.2% chorych w grupie DES i 10.9% chorych w grupie BMS. EF 51% w grupie DES i 57% w grupie BMS p=0.0018. Lokalizacja dystalna zmiany 81.2% chorych w grupie DES i 57.8% chorych w grupie BMS p=0.003. Wyższy wskaźnik śmiertelności operacyjnej w grupie DES. W grupie tej stentowano mniejsze naczynia (3.33±0.6 mm vs 3.7±0.7 mm p=0.0001), większą ilość zmian (2.94±1.6 vs 2.25±1.3 p=0.004) i naczyń wymagających leczenia (2.03±0.69 vs 1.8±0.72 p=0.05), jak i użyto dłuższych stentów do zabezpieczenia zmian (24.3±12 vs 15.8±8.6 mm p=0.0001).
W obserwacji 6 miesięcznej liczba MACE (zgon, zawał, rewaskularyzacja (miejsca) TLR i (naczynia) TVR wystąpił u 17/85(20%) chorych z grupy DES i u 23/64(35.9%) chorych z grupy BMS p<0.039. W grupie BMS zmarło 8(14.1%) chorych, a w grupie DES 3(3.5%) chorych p=0.03. Zgony sercowe stwierdzono u 6(9.3%) chorych w grupie BMS i u 3(3.5%) chorych w grupie DES, p=0.17. Restenoza wystąpiła u 12(19%) chorych z DES i u 15(30.6%) chorych z BMS (p=0.18). Zmiany restenotyczne w przypadku stentów DES były miejscowe (<10 mm długości) i wystąpiły w przypadku stentowania odcinka dystalnego pnia głównego. Utrata światła była niższa w grupie DES 0.58 mm vs 1.08 mm w grupie BMS p=0.01.
Wnioski
Wstępne doświadczenia z zastosowaniem stentów pokrytych lekiem w stentowaniu pnia głównego wskazują, że procedura jest bezpieczna i poprawia wyniki kliniczne w porównaniu do chorych z implantowanym stentami metalowymi.
Chieffo A, Stankovic G, Bonizzoni E, Tsagalou E, Iakovou I, Montorfano M, Airoldi F, Michev I, Sangiorgi MG, Carlino M, Vitrella G, Colombo A. Early and mid-term results of drug-eluting stent implantation in unprotected left main. Circulation. 2005 Feb 15, 111(6), 791-795. [PMID]: 15699254.
drukuj
