Pacjenci byli randomizowani do odpowiedniej grupy leczenia w stosunku 1:1. Kontrolne wizyty po 30 dniach, 6, 12, 18 i 24 miesiącach. Ocena graftu aortalnego rtg przy opuszczaniu szpitala i po 12 i 24 miesiącach.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony, zgon i umiarkowane i ciężkie powikłania. Stopień powikłań zgodny z klasyfikacją SNS/ISCS. Analizowano również zgony zależne od powikłań związanych z tętniakiem i reinterwencje.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: Przeżycie po 2 latach po randomizacji wynosiło 89.6% chorych w grupie leczonej operacją brzuszną i 89.7% chorych w grupie leczonej przeznaczyniowo. Różnica wynosiła -0.1% (95%CI;-6.8 -6.7) p=0.86. Mała, lecz widoczna różnica w przeżywalności była zauważalna rok po randomizacji, lecz nie osiągnęła istotności statystycznej (p=0.15) i związana była z mniejszą ilością zgonów w przebiegu pooperacyjnym. Liczba zgonów zależna od tętniaka wynosiła 5.7% chorych w grupie operacji brzusznej vs 2.1% chorych w grupie zabiegów przeznaczyniowych. Różnica 3.7% (95%CI;-0.5-7.9%) p=0.05. Liczba zgonów zależna od tętniaka wynika z liczby zgonów okołooperacyjnych. Po opuszczeniu szpitala w obserwacji dwuletniej zanotowano po 1 przypadku zgonu w każdej z grup. Dwa lata po randomizacji liczba chorych bez ciężkich powikłań w skali SVS/ISCS wynosiła 80.6% chorych w grupie operacji brzusznej vs 83.1% w grupie zabiegu przezskórnego, różnica -2.5% (95%CI;-10.9-5.9) p=0.39. Nie odnotowano w obserwacji dwuletniej zgonów z powodu pęknięcia tętniaka. Reinterwencja w ciągu pierwszych 9 miesięcy była prawie 3-krotnie częstsza w grupie zabiegów przezskórnych w porównaniu do operacji brzusznej HR 2.9 (95%CI;1.1-6.2) p=0.03.

Korzyści obserwowane w okresie okołooperacyjnym z zastosowaniem przeznaczyniowego implantacji stentu w porównaniu do operacji brzusznej ulegają wyrównaniu po pierwszym roku obserwacji.