Chorzy byli randomizowani do leczenia chirurgicznego techniką preferowana przez wykonujacego zabieg. W technice przezskórnej preferowano protezy zaakceptowane przez FDA lub Investigatinal Device Exemption lub CE. Endografty zakładano przy pomocy systemu wprowadzającego i zakotwiczono końce protezy na początku i końcu tętniaka, z ustaniem przepływu krwi w worku tętniaka i zmniejszając ciśnienie na ściany tętniaka. Leczenie operacyjne wykonano u n=173 chorych a endowaskularyzację wykonano u n=171 chorych. Powikłania klasyfikowano wg Ad Hoc Comittee for Standardized Reporting Practices in Vascular Surgery SVS/ISCVS. Klasa powikłań : ogólne, niezależne od układu naczyniowego miejscowe i zależne od układu naczyniowego (lub protezy) miejscowe, w trzech stopniach ciężkości łagodne, umiarkowane i ciężkie.

Punkt końcowy: oceniano zgony operacyjne (do 30 dni) i dwa punkty złożone: zgony opercyjne i ciężkie powikłania, zgony i umiarkowane i ciężkie powikłania.

Zgony 8(4.6%) chorych w grupie leczonej opercyjnie i 2(1.2%)chorych w grupie leczonej przezskórnie RR 3.9 (95%CI;0.9-32.9) p=0.1. Zgony i ciężkie powikłania 17(9.8%)chorych vs 8(4.7%) chorych w grupach odpowiednio RR 2.1(95%CI;0.9-5.4) p=0.1, a zgony i umiarkowane i ciężkie powikłania 41(23.6%) chorych vs 31(18.1%) chorych p=0.23.

Powikłania ogólne ciężkie 46(26.4%) chorych w grupie leczonej operacyjnie vs 20(11.7%) w grupie leczonej przezskórnie RR 2.3(95%CI;1.4-3.8) p<0.001. Powikłania lokalne naczyniowe umiarkowane i ciężkie u 15(8.6%) chorych w grupie leczonej operacyjnie vs 28(16.4%) chorych w grupie leczonej przezskórnie RR 0.5(95%CI;0.3-0.9) p=0.03. Powikłania miejscowe u tej samej ilości chorych (6 chorych).

 

W oparciu o badanie, postępowanie przezskórne jest bardziej odpowiednie od operacji chirurgicznej u chorych z tętniakiem aorty brzusznej o wymiarach co najmniej 5 cm. Obserwacja długoterminowa odpowie czy korzyść ta jest stała.