Wstęp
Podwyższony poziom cholesterolu całkowitego i LDL są niezależnymi czynnikami ryzyka rozwoju chorób układu krążenia i zgonu. Statyny redukują ryzyko zgonu wśród chorych z chorobami sercowo-naczyniowymi. Efekt ten zależy nie tylko od stosowanej dawki leku, ale także od preparatu. Z dotychczasowych badań wynika, że porównując równoważne dawki statyn najlepsze efekty kliniczne uzyskuje się po zastosowaniu rosuwastatyny.
Cel badania
Program DISCOVERY obejmuje 9 niezależnych badań w różnych regionach świata. W obecnej pracy porównano skuteczność rosuwastatyny i atorwastatyny u chorych z państw Europy Wschodniej, Ameryki Łacińskiej i Bliskiego Wschodu.
Grupę badaną stanowiło 1506 chorych ≥18. roku życia, z pierwotną hipercholesterolemią i stężeniem LDL > 135 mg/dl u chorych uprzednio nieleczonych lub stężeniem LDL ≥ 120 mg/dl u chorych leczonych, ze stężeniem TG < 400 mg/dl oraz z 10-letnim ryzykiem rozwoju choroby wieńcowej > 20% wg kryteriów europejskich lub z udokumentowaną chorobą wieńcową lub inną udokumentowaną chorobą na podłożu miażdżycowym.
Randomizacja w stosunku 2:1 do grupy otrzymującej 10 mg rosuwastatyny dziennie (n = 1002 chorych) lub do grupy otrzymującej 10 mg atorwastatyny dziennie (n = 504 chorych). U chorych oznaczano parametry lipidowe na początku badania i po 12-tygodniowym okresie leczenia.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: liczba chorych, którzy uzyskali docelowy poziom LDL według kryteriów europejskich z 1998 roku (poziom LDL < 100 mg/dl) po 12 tygodniach leczenia.
Drugorzędowy punkt końcowy: liczba chorych, którzy uzyskali docelowe stężenie cholesterolu wg kryteriów europejskich z 1998 roku (stężenie cholesterolu < 175 mg/dl) oraz procentowe zmiany pozostałych składowych profilu lipidowego.
Średni wiek chorych wyniósł 58 lat, mężczyźni stanowili 48% badanych. Cukrzycę stwierdzono u 35% chorych, hiperlipidemię u 100%, chorobę miażdżycową u 44%. Palacze – 26% badanych. Średnia wartość BMI – 29 kg/m2. Średnia wartość BP – 141/82 mm Hg. Wywiad rodzinny w kierunku choroby wieńcowej lub choroby naczyń obwodowych – 28% chorych. Uprzednio leczeni lekami obniżającymi stężenie lipidów – 40% chorych.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: w grupie leczonej rosuwastatyną odsetek chorych, którzy uzyskali docelowy poziom LDL był istotnie statystycznie wyższy niż a grupie leczonej atorwastatyną – 679 (72,5%) vs 269 (56,6%) chorych (p < 0,001).
Drugorzędowy punkt końcowy: podobnie w przypadku docelowego poziomu cholesterolu, liczba chorych, którzy uzyskali ten poziom była istotnie statystycznie wyższa w grupie leczonej rosuwastatyną 611 (65,2%) chorych vs 245 (51,6%) chorych w grupie atorwastatyny (p < 0,001). Nie obserwowano różnic w zmianach poziomu HDL i TG pomiędzy grupami.
Objawy uboczne wystąpiły u 95 (9,5%) chorych w grupie rosuwastatyny i u 52 (10,4%) chorych w grupie atorwastatyny. Poważne objawy uboczne wystąpiły u 1,2% chorych vs 1,4% chorych w każdej z grup. Nie obserwowano przypadków miopatii.
Wnioski
U chorych z pierwotną hipercholesterolemią, stosowanie dawki 10 mg rosuwastatyny wiąże się ze znacznie częstszym obniżeniem poziomu LDL do wartości rekomendowanych przez Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne niż w przypadku stosowania atorwastatyny w dawce 10 mg.
Binbrek AS, Elis A, Al-Zaibag M, Eha J, Keber I, Cuevas AM, Mukherjee S, Miller TR. Rosuvastatin versus atorvastatin in achieving lipid goals in patients at high risk for cardiovascular disease in clinical practice: a randomized, open-label, parallel-group, multicenter study (DISCOVERY Alpha Study). Curr Ther Res Clin Exp. 2006, 67, 21–43.
drukuj
