Wstęp. cel badania
Chorzy z CHF stanowią coraz większy problem kliniczny i społeczny. Często przyczyna pogorszenia stanu zdrowia jest niewłaściwa dieta, brak reakcji na zmieniające się objawy kliniczne , nieprawidłowe leczenie brak właściwej rehabilitacji. Celem pracy była ocen redukcji śmiertelności i chorobowości grupie chorych z CHF nadzorowanej telefonicznie przez przeszkolony personel pielęgniarski.
Chorzy nadzorowani prze kardiologów w miejscu zamieszkania, stabilni w ocenie ambulatoryjnej tj. nie kierowani do leczenia szpitalnego w ostatnich 2 miesiącach, nie wymagający kontroli częściej niż 1 raz w miesiącu, bez modyfikowania leczenia w ostatnich 2 miesiącach.
Chorzy randomizowani do grupy interwencyjnej n=760 chorych byli szkoleni w zakresie leczenia przez przeszkolony personel pielęgniarski. Interwencje u chorych dotyczyły pięciu głównych zakresów: stosowanie diety, leków, monitorowanie objawów (głównie duszność i osłabienie), kontrola retencji płynów (waga codziennie i obrzęki), aktywność fizyczna. Przeszkolony personel średni monitorował powyższe dane przy kontakcie telefonicznym. Również w zależności od objawów pielęgniarki zalecały stosowanie leków głównie moczopędnych. Grupa kontrolna n=758 chorych pozostawała pod typową opieką kardiologiczną w miejscu zamieszkania.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgony lub przyjęcia do szpitala z powodu pogorszenia wydolności serca.
Drugorzędowy punkt końcowy: wszystkie przypadki zgonów, przyjęć do szpitala, przyjęć z powodu pogorszenia wydolności serca, ocena jakości życia według kodu Minnnesota.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Pierwotny punkt końcowy wystąpił u n=200(26.3%) chorych z grupy interwencyjnej i u n=235(31%) chorych z grupy kontrolnej, dając 20% redukcję RR 0.80 (95%CI;0.66-0.97) p=0.025. Główna różnica dotyczyła przyjęć do szpitala i w grupie interwencyjnej redukcja wyniosła 29% RR 0.71 (95%CI;0.56-0.91) p=0.005, zaś nie było różnic w liczbie zgonów (redukcja o 5% RR 0.95 (95%CI;0.73-1.23) p=0.69.
Drugorzędowy punkt końcowy: Również przyjęcia do szpitala z różnych powodów w grupie interwencyjnej były rzadsze (261 vs 296 chorych RR 0.85 (95%CI;0.72-0.90) p=0.049) jak i z przyczyn sercowo-naczyniowyh (183 vs 228 chorych RR 0.76 (95%CI;0.72-0.93) p=0.006). W grupie interwencyjnej ocena QofL wypadła lepiej w porównaniu do grupy kontrolnej. W grupie interwencyjnej więcej chorych otrzymywało LBA (p=0.03), spironolakton (p=0.03), digoxin (p=0.04) i furosemid (p=0.007). W grupie kontrolnej częściej przerywano pobieranie leków (p<0.001).
Wnioski
Zastosowanie programu prewencji u chorych z niewydolnością serca zmniejszyło liczbę przypadków wymagających leczenia szpitalnego. Nadzór nad chorymi poprawia optymalne stosowanie leków.
GESICA Investigators. Randomised trial of telephone intervention in chronic heart failure: DIAL trial. BMJ. 2005 Aug 20, 331(7514), 425-430. [PMID]: 16061499.
drukuj
