Wstęp. Cel badania
U chorych z cukrzycą typu 2 nadciśnienie i mikroalbuminuria są cechą nephropatii. Chorzy CI maja podwyższone ryzyko zdarzeń sercowonaczyniowych, i nieleczeni rozwijają niewydolność nerek.Zarówno ACEI jak ARB są lekami nefroprotekcyjnymi i pomimo że wykazują skuteczność w prewencji rozwoju niewydolności nerek u chorych z cukrzycą typu 2 to nie ma badań porównujacych je w badaniu typu head-to-head.
Chorzy w wieku 35-80 lat z rozpoznaną cukrzycą t2, leczeni dietą lub dietą i lekami hypoglikemizującymi (przez ostatni rok) jak również insuliną i lekami doustnymi (przez ostatni rok). Wśród chorych leczonych insuliną, cukrzyce rozpoznano po 40 rż i BMI>25. Wszyscy chorzy mieli nadciśnienie tętnicze nie przekraczające 180/95 mmHg w ciągu ostatnich trzech miesięcy. Inne czynniki włączajace; poziom albumin pomiedzy 10-999ug/min, HbA1c <12%, kreatynina <1.6mg/dl. GFR >70ml/min/1.73m2.
Chorzy byli randomizowani do grupy telmisartanu n=120 chorych z dawką początkową 40mg/db ze wzrostem dawki leku w ciągu czterech tygodni do dawki 80mg/db [raz dziennie] i do grupy enalaprilu n=130 chorych z dawką poczatkową 10mg/db ze wzrostem dawki leku w ciągu czterech tygodni do dawki 20mg/db[raz dziennie]. Zalecaną wartość BP<160/90mmHg. Do leków można było dołączyć inne leki hipotensyjne [z wyjątkiem ACEI i ARB] oraz kontynuowano leczenie cukrzycy. Wizyty kontrolne po 2 tygodnich, po 1, 2, 3, 6, 9 i 12 miesiącach, a następnie co 6 miesiecy przez okres 5 lat.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zmiany w filtracji kłębuszkowej po 5 latach.
Drugorzędowy punkt końcowy: zmiany roczne GFR, mikroalbuminuria, poziom kreatyniny, BP i zdarzenia sercowo-naczyniowe [niewydolność nerek, zawał, udar, niewydolność serca].
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Po 5 latach flitracja kłębuszkowa była niższa o -17.9ml/min/1.73m2 w grupie telmistartanu w porównaniu do -14.9ml/min/1.73m2 w grupie enalaprilu. Różnica w leczeniu wynosiła -3ml/min/1.73m2(95%CI;-7.6 do 1.6ml/min/1.73m2). Niskie granice przedziału ufności(CI) faworyzują enalapril, ale wskazuja że temisartan nie jest gorszy od enalaprilu (not inferiori).
Drugorzędowy punkt końcowy: nieróżniły się pomiędzy grupami leczonych.
Wnioski
Telmisartan jest not inferiori w stosunku do enalaprilu w działaniu nefroprotekcyjnym w długiej obserwacji. Obserwacje te wskazują, że ACEI i ARB należy stosować u chorych z wysokim ryzykiem zdarzeń sercowonaczyniowych u chorych z cukrzycą typu 2.
Barnett AH, Bain SC, Bouter P, Karlberg B, Madsbad S, Jervell J, Mustonen J; Diabetics Exposed to Telmisartan and Enalapril Study Group. Angiotensin-receptor blockade versus converting-enzyme inhibition in type 2 diabetes and nephropathy. N Engl J Med. 2004 Nov 4, 351(19), 1952-1961. [PMID]: 15516696.
drukuj
