Daclizumab lub placebo podawano w połączeniu z cyklosporyną, mofetilem lub sterydami. Daclizumab podawano w dawce 1mg/kg masy ciała (do 100mg) po 12 godzinach po transplantacji, a następnie po 8, 22, 36 i 50 dniach leczenia. W terapii podtrzymującej stosowano mofetil (1.5 g 2 x dz.), cyklosporynę (1-4 mg iv lub 2-6 mg/kg mc po w ciągu 72 godzin po transplantacji). Metylprednisolon (500 lub 1000mg) był podawany iv przed zabiegiem lub prednison doustnie 0.5mg/kg mc dziennie przez 14 dni. Dawka była redukowana o 0.2mg dziennie do 28 dni leczenia i 0.1-0.15mg do 90 dnia leczenia. Sterydy były odstawiane po 180 dniach leczenia. Wszyscy chorzy otrzymywali statyny. Antybiotyki prewencyjnie przez 1 rok. Biopsje endomiokardialną wykonywano po wlewie daclizumabu co 2 tygodnie do 3 miesięcy, co miesiąc do 6 miesięcy i co 2 miesiące do 12 miesięcy. Ocena biopsji według ISHLT. Do grupy leczonej daclizumabem włączono n=216 chorych w grupie kontrolnej n=218 chorych.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony, jeden z następujących kryteriów w obserwacji 6-miesięcznej: biopsja ostre odrzucanie stopień ≥3A, hemodynamicznie pogorszenie (EF<30% lub spadek o 20% do wartości wyjściowej, frakcja skracania nie więcej niż 20% lub spadek o 25% do wartości wyjściowej, CI <2.0 l/min/m2 lub spadek o 25% w porównaniu do wartości wyjściowej) z użyciem leków inotropowych i pulsacyjnym leczeniu immunosupresyjnym bez względu na wynik biopsji, zgon, retransplantacja lub niedokończona obserwacja (loss to follow-up).

Drugorzędowy punkt końcowy: złożony w obserwacji 12-miesięcznej liczba chorych i graftów wolnych od odrzutu w okresie 6-12 miesięcy.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: W obserwacji 6-miesięcznej pierwotny punkt złożony odnotowano u 104/218(47.7%) chorych z grupy kontrolnej i u 77/216(35.6%) chorych z grupy leczonej daclizumabem. Redukcje ryzyka o 25% p=0.007. Liczba chorych u których stwierdzono ostre odrzucanie przeszczepu stopień ≥3A wynosiła 90(41.3%) chorych w grupie kontrolnej vs 50(25.5%) chorych w grupie leczonej przeciwciałem. Średni czas do wystąpienia pierwotnego punktu złożonego był 3-krotnie dłuższy w grupie leczonej daclizumabem w porównaniu do grupy kontrolnej (61 vs 21 dni) i różnica ta utrzymywała się również po roku (96 vs 26 dni).

Drugorzędowy punkt końcowy: Po 12 miesiącach obserwacji wtórny punkt złożony stwierdzono u 116(53.2%) chorych w grupie kontrolnej vs 97(44.9%) chorych w grupie leczonej daclizumabem p=0.06. Liczba poważnych zakażeń oportunistycznych była porównywalna w grupach 16(7.7%) vs 15(6.9%) chorych po 6 miesiącach, 80(38.6%) vs 71(32.9%) chorych po 12 miesiącach. Główna różnica w złożonym punkcie końcowym dotyczyła ostrej reakcji odrzucania przeszczepu oraz liczby zgonów. Więcej chorych zmarło w grupie otrzymującej Daclizumab 16(7.4%) chorych vs 8(3.7%) chorych.

 

Daclizumab jest efektywnym lekiem w profilaktyce odrzucania przeszczepu po transplantacji serca. Ponieważ ryzyko zgonu jest incydentalne, jednoczesne lub towarzyszące leczenie cytolityczne (anty-CD3, antytymocytowe, antylimfocytowe) jest niewskazane.