Wstęp. Cel badania
Porównanie stymulatora komorowego (VVI) z fizjologicznym (DDD) w ryzyku udaru lub zgony z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Grupa chorych zakwalifikowana do VVV n=1474 i grupa chorych z rozrusznikiem fizjologicznym n=1094. Ze względu na małą ilość chorych z FA w grupie z rozrusznikiem fizjologicznym czas obserwacji przedłużono do 6 lat.
Obserwacja. Główne badanie zakończono w czerwcu 1998r. Ubytek chorych w czasie obserwacji w 1., 2. i 3. roku odpowiednio 98,4%, 95,2% i 94,9%. Średni czas obserwacji 6,4 roku.
Nie było różnic pomiędzy grupami w śmiertelności całkowitej i ilości udarów. Natomiast znacząco rzadziej występowało ryzyko zgonu i udaru w grupie chorych z FA i stymulatorem fizjologicznym (redukcja o 20% CI;5.4-32.5 p=0.009).
Kerr CR, Connolly SJ, Abdollah H, Roberts RS, Gent M, Yusuf S, Gillis AM, Tang AS, Talajic M, Klein GJ, Newman DM. Canadian Trial of Physiological Pacing: Effects of physiological pacing during long-term follow-up. Circulation. 2004 Jan 27, 109(3), 357-362. [PMID]: 14707022.
Connolly SJ, Kerr CR, Gent M, Roberts RS, Yusuf S, Gillis AM, Sami MH, Talajic M, Tang AS, Klein GJ, Lau C, Newman DM. Effects of physiologic pacing versus ventricular pacing on the risk of stroke and death due to cardiovascular causes. Canadian Trial of Physiologic Pacing Investigators. N Engl J Med. 2000 May 11, 342(19), 1385-1391. [PMID]: 10805823.