Wstęp. Cel badania
Niesterydowe leki przeciwzapalne mają ugruntowana pozycje w leczeniu bólu pooperacyjnego. Stosowanie ich wiąże się z możliwością owrzodzeń żołądka, uszkodzenia nerek i poważnych krwawień co ograniczało możliwość ich stosowania. Wprowadzenie selektywnych inhibitorów COX-2 do leczenia bólu było porównywalne z lekami opoidowymi bez poważnych objawów ubocznych. Celem badania była ocena bezpieczeństwa valdecoxibu i jego dożylnego po leku parecoxibu stosowanego w leczeniu bólu pooperacyjnego.
Chorzy w wieku 18-80 lat zakwalifikowani do pierwotnego CABG (on-pump) w I-III klasie NYHA z EF >35%, BMI nie więcej niż 40 z masą ciała nie mniejszą niż 55 kg.
Chorzy byli randomizowani do trzech grup. Grupa leczona dożylnie dawką 40 mg parecoxibu rano po zabiegu (1 dzień) następnie w dawce 20 mg co 12 godzin przez trzy dni. Następnie leczenie kontynuowano valdecoxibem w dawce doustnej 20mg dwa razy dziennie do 10 dni od operacji n=555 chorych. Drugą grupę stanowili chorzy otrzymujący placebo n=560 chorych dożylnie przez 3 dni, a następnie valdecoxib 20 mg 2 x dziennie do 10 dni n=556 chorych i grupa placebo otrzymująca przez 3 dni placebo dożylnie, a następnie placebo doustnie do 10 dni po operacji. Wszyscy chorzy otrzymywali ASA 75 do 325 mg dziennie. Można było stosować inne leki z wyłączeniem NSAIDs.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony z czterech kategorii: zdarzeń sercowych-naczyniowych [Sercowe: zawał, ciężkie niedokrwienie m. sercowego, nagły zgon, niejasny zgon w ciągu 60 minut od początku objawów. Mózgowo-naczyniowe: udar niedokrwienny lub krwotoczny, TIA. Naczynia obwodowe; zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna], nerkowych [niewydolność nerek wymagająca dializ po zabiegu chirurgicznym, ciężka niewydolność nerek], powikłań ran chirurgicznych [zakażenie powierzchniowe, zakażenie głębokie, rozejście się rany] i powikłań ze strony przewodu pokarmowego [wrzód żołądkowo-jelitowy z krwawieniem, perforacja, zaparcia].
Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony punkt końcowy ≥1 z czterech kategorii wystąpił u 22(4.0%) chorych z grupy placebo, u 40(7.4%) chorych z grupy otrzymującej valdecoxib RR 1.9 (95%CI;1.1-3.2) p=0.02 w porównaniu do placebo, u 40(7.4%) chorych z grupy otrzymującej parecoxib+valdecoxib RR 1.9 (95%CI;1.1-3.2) p=0.02 w porównaniu do placebo. Łącznie w grupach otrzymujących lek punkt złożony wystąpił u 80(7.4%) chorych.
Zdarzenia sercowo-naczyniowe wystąpiły u 3(0.5%) chorych w grupie placebo, u 6(1.1%) chorych w grupie valdecoxibu RR 2.0 (95%CI;0.5-8.1) p=0.31, i u 11(2.0%) chorych z grupy parecoxibu+valdecoxibu RR 3.7 (95%CI;1.0-13.5) p=0.03. Łącznie końcowy punkt złożony wystąpił u 17(1.6%) chorych RR 2.9 (95%CI;0.8-9.9) p=0.08.
Niewydolność nerek lub dysfunkcja wystąpiła u 3(0.5%) chorych z grupy placebo i u 11(1.0) chorych w obu grupach leczonych, co było była nieistotne pomiędzy grupami. Podobnie wyglądała sytuacja w przypadku powikłań ze strony przewodu pokarmowego 2(0.4%) chorych vs 10(0.9%) chorych. Powikłania ran wystąpiły u 16(2.9%) chorych z grupy placebo vs 47(4.3%) chorych łącznie w grupach leczonych RR 1.5 (95%CI;0.8-2.7) p=0.15. Zgony 1(0.2%) chory w grupie placebo vs 7(0.6%) chorych łącznie w grupach leczonych RR 3.6 (95%CI;0.4-29.1) p=0.20.
Wnioski
Użycie parecoxibu i valdecoxibu u chorych po zabiegu CABG jest związane z wzrostem zdarzeń sercowo-naczyniowych, co powoduje ograniczenie stosowanie tych leków w tej sytuacji.
Nussmeier NA, Whelton AA, Brown MT, Langford RM, Hoeft A, Parlow JL, Boyce SW, Verburg KM. Complications of the COX-2 inhibitors parecoxib and valdecoxib after cardiac surgery. N Engl J Med. 2005 Mar 17, 352(11), 1081-91. [PMID]: 15713945.
drukuj
