Średni wiek badanych wynosił 45 lat, 55% badanych stanowili mężczyźni. Średni wskaźnik Fagerströma wynosił 5,3 punktu, średnia liczba wypalanych papierosów dziennie – 21 sztuk. W 24 tygodniu obserwacji dalej w badaniu uczestniczyło 83% badanych z grupy leczonej typowo i 91% chorych w grupie leczonej przez 24 tyg. (p=0,007). Po 52 tygodniach liczba osób uczestniczących w badaniu była podobna w grupach (79% v. 83%, p=0,23).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: po 24 tygodniach nie paliło 20,3% badanych w grupie leczonej typowo i 31,6% badanych w grupie w której plastry stosowano przez 24 tygodnie (OR 1,81; 95% CI 1,23-2,66; p=0,002). Po 52 tygodniach nie obserwowano różnic pomiędzy liczbą niepalących (14,3% v. 14,5% badanych odpowiednio w grupach).
Do 8 tygodniach badania liczba badanych które powróciło do nałogu była podobna w grupach. Pomiędzy 8 a 24 tygodniem liczba badanych powracających do nałogu była większa w grupie leczonej typowo (p<0,001), ale pomiędzy 24 a 52 tygodniem ponownie podobna w grupach.
W grupach obserwowano podobną liczbę objawów ubocznych, a wszystkie objawy wystąpiły u przed 8 tygodniem leczenia. W pierwszym tygodniu leczenia w grupie randomizowanej do dłuższego stosowania plastrów częściej obserwowano problemy ze spaniem.
Wnioski
Przedłużone stosowanie plastrów uwalniających nikotynę przez okres 24 tygodni zmniejsza ryzyko powrotu do nałogu i w większym stopniu pozwala uniknąć palenia niż w grupie stosującej plastry przez 8 tygodni. Po roku liczba osób niepowracających do nałogu jest porównywalna w grupach.