Średni wiek chorych wynosił 64 lata, 74% badanych stanowili mężczyźni. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 46% chorych, przebyty zawał u 10%, przebytą PCI u 9%, przebyte CABG u 2%, cukrzycę u 12%, hiperlipidemię u 29%, incydenty mózgowe u 5%. Palacze – 46% badanych. Średni BMI – 27 kg/m2, średnia wartość BP – 131/76 mmHg.
Zmiana zlokalizowana w gałęzi przedniej zstępującej u 46% chorych, w gałęzi okalającej u 12%, w prawej tętnicy wieńcowej u 40%, inna lokalizacja u 2%. Skrzeplina widoczna w 90% przypadków. Skrzeplinę aspirowano u 97% chorych, a stent implantowano u 95%.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: całkowite obniżenie odcinków ST (<70%) obserwowano u 64% chorych w grupie, w której podawano abciximab dowieńcowo i u 62% chorych w grupie, w której podawano lek dożylnie (p=0,56).
Drugorzędowy punkt końcowy: rezydualne obniżenie odcinków <2 mm stwierdzono u 49% v. 52% chorych w grupach, w których podawano abciximab dowieńcowo v. dożylnie. MBG 0/1 obserwowano u 34% v. 33% chorych, natomiast przepływ MBG 2 u 42% v. 34% chorych odpowiednio w grupach (p=0,02). Embolizację obwodową stwierdzono u 12% v. 13% chorych w odpowiednio w grupach (p=0,64). Wielkość zawału była o około 30% mniejsza w grupie chorych otrzymujących abciximab dowieńcowo, biorąc pod uwagę zarówno maksymalne stężenie CPK (p=0,008), CKMB (p=0,003) jak i troponiny T (p=0,008).
MACE wystąpił u 5,5% chorych w grupie, w której podawano abciximab dowieńcowo i u 6,1% w grupie, w której podawano lek dożylnie, a duże i małe krwawienia według TIMI wystąpiły z podobną częstością w grupach.
Wnioski
U chorych ze STEMI kierowanych do PCI, u których aspirowano skrzeplinę, dowieńcowe podanie abciximabu nie poprawia reperfuzji ocenianej obniżeniem odcinka ST, w porównaniu z podaniem dożylnym leku. Jednak podanie dowieńcowe poprawia przepływ tkankowy i zmniejsza wielkość obszaru zawałowego.
drukuj
