Zwężenie tętnicy szyjnej jest jedną z głównych przyczyn udaru i TIA. Wykonanie endarterektomii szyjnej redukuje ryzyko udaru u około połowy chorych z objawami naczyniowymi mózgowymi. Angioplastyka balonowa lub stentowanie tętnic szyjnych są metodami alternatywnymi dla leczenia chirurgicznego, chociaż metaanalizy badań wskazują na większe ryzyko udaru i zgonu w obserwacji 30 dniowej w grupie leczonej naczyniowo. Endaterektomia szyjna w chwili obecnej jest metodą z wyboru u chorych z zwężeniem tętnicy szyjnej. Wyniki wieloletnie leczenia metodami alternatywnymi w porównaniu do endarterektomii są nieznane. W opublikowanym badaniu CAVATAS, wyniki uzyskane po 10 latach od randomizacji wskazują, że liczba udarów lub TIA niezwiązanych z zabiegiem jest porównywalna w grupach, jednak z wskazaniem na leczenie chirurgiczne (HR 1,29; 95% CI 0,78-2,14).

 

Wyniki oceny ultrasonograficznej tętnic szyjnych po endarterektomii szyjnej w porównaniu do angioplastyki lub stentowania tętnic w obserwacji wieloletniej.

Grupę badaną stanowiło 504 chorych kierowanych do zabiegu endarterektomii lub leczenia naczyniowego z powodu zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej. Chorzy spełniali kryteria kwalifikacyjne do leczenia każdą z proponowanych metod.

Randomizacja do grupy leczonej naczyniowo (angioplastyka lub stentowanie tętnic szyjnych) (n = 252 chorych) lub do grupy leczonej endarterektomią (n = 253 chorych). Kontrolne badanie po 1. I 6 mies., a następnie corocznie. Badanie ultrasonograficzne wykonano na zakończenie badania u n = 195 chorych leczonych naczyniowo i u n = 213 chorych leczonych chirurgicznie.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: restenoza ≥ 70% w obserwacji wieloletniej.

Drugorzędowy punkt końcowy: restenoza ≥ 50% w obserwacji wieloletniej.