Chorzy podzieleni na 3 grupy n=269 placebo, n=279 otrzymujący ranolazynę 2 x 750mg, n=275 otrzymujący ranolazynę 2 x 1000mg. Dodatkowo chorzy pobierali atenlol w dawce 50mg x 1, dlitiazem 180ng x 1 lub amlodypinę 5mg x 1). Pacjenci w bólach dławicowych otrzymywali tabl. nitrogliceryny. U chorych wykonywano próbę wysiłkowa w 2, 6 i 12 tygodniu leczenia. Chorzy byli monitorowani przez dwa lata. Drugorzędowy punkt końcowy: ocena tolerancji wysiłku w próbie wysiłkowej po podaniu leku [4 godzin po ostatniej dawce leku] w 2 i 12 tygodniu.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: Wzrosła tolerancja wysiłku w grupie pobierającej ranolazynę w 6 tygodniu i utrzymywała się do 12 tygodnia, i zmiany nie zależały od zmian BP i HR.

Drugorzędowy punkt końcowy: Ranolazyna redukowała liczbę ataków wieńcowych redukując liczbę tabletek nitrogliceryny o około 1 na tydzień (p<0.02).

Przeżycie 750 chorych otrzymujących ranolazynę po roku 98.4%, po drugim roku 95.9%.

 

Patrz badanie MARISA - ranolazyna w monoterapii.