Wstęp. Cel badania
Rokowanie u chorych z cukrzycą jest gorsze w przebiegu AMI, pomimo poprawy w leczeniu, po leczeniu angioplastyką rzadziej po terapii fibynolitycznej, w porównaniu do chorych bez cukrzycy. Zastosowanie stentów i inhibitorów GP 2b/3a ma poprawić prognozę chorych na cukrzycę kierowanych do PCI. Praca jest reanalizą danych z badania CADILLAC, sprawdzającą czy stosowanie stentów i abciximabu poprawia rokowanie chorych z cukrzycą.
Chorzy >18rż z objawami AMI >30 minut, lecz <12 godzin z uniesieniem ST w ≥2 sąsiadujących odprowadzeniach.
Chorzy byli randomizowani do grupy angioplastyki, angioplastyki plus abciximab, stent, stent plus abciximab. Przed włączeniem do badania chorzy otrzymywali ASA, tiklopidynę lub klopidogrel, heparynę i LBA iv. Angiograficznie do badania włączano chorych z zmianą w naczyniu natywnym o wymiarze 2.5 mm do 4 mm i długości ≤64 mm. Cukrzycę rozpoznawano na podstawie dokumentacji leczenia doustnego lub insuliną. Abciximab rozpoczynano podawać na 10 minut przed zabiegiem. Heparynę według normogramu. W przypadku zmiany wymagającej stentu stosowano crossover z PTCA. Abciximab podawano w przypadku no-reflow. Z pośród 2082 chorych 346 chorowało na cukrzycę z tego 69(19.9%) stosowało dietę, 197(56.9%) środki doustne, 80(23.1%) insulinę.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony MACCE [zgon, zawał, ponowna rewaskularyzacja, niestabilny udar mózgu].
Złożony punkt końcowy stwierdzono u 21.9% chorych z cukrzycą vs 16.8% chorych z grupy kontrolnej p=0.015. Różnice wystąpiły głównie w ilości zgonów 6.1% vs 3.9% p=0.04 i ilości ponownych rewaskularyzacji 16.4% vs 12.7% p=0.07 w porównaniu grupy chorych na cukrzyce vs grupa kontrolna. Nie było różnic w ilości zawałów (3.4% vs 2.2%) i niestabilnych udarów mózgu (0.6% vs 0.5%). Liczba MACCE w grupie chorych z cukrzycą w podziale na typ leczenia dieta, leki doustne, insulina wynosiła: 10.4% chorych z grupy diety, 23.5% chorych z grupy leków doustnych i 27.8% chorych w grupie leczonej insuliną p=0.03.
W grupie chorych na cukrzycę porównanie strategii angioplastyka vs stent wykazało różnicę tylko w ponownych rewaskularyzacjach 22.4% chorych vs 10.3% chorych p=0.004 bez różnic w ilości zgonów, zawałów i niestabilnych udarów w okresie roku. Podwojenie restenozy w badaniu angiograficznym stwierdzono u 47.6% chorych z grupy plastyki vs 21.1% chorych w grupie stentu p=0.009. Stosowanie abciximabu nie miało wpływu na wyniki w obserwacji rocznej.
W grupie chorych z cukrzycą u których implantowano stent vs grupa chorych bez cukrzycy którym implantowano stent, wykazano wyższą śmiertelność w grupie cukrzycy w obserwacji rocznej 8.2% chorych vs 36% chorych p=0.005.
Wnioski
Stosowanie stentów u chorych z cukrzycą redukuje częstość restenozy i zmniejsza liczbę chorych wymagających ponownych rewaskularyzacji, niezależnie od użycia abciximabu, chociaż redukcja ta jest niższa w porównaniu z chorymi bez cukrzycy z takim samym postępowaniem reperfuzyjnym.
Stuckey TD, Stone GW, Cox DA, Tcheng JE, Garcia E, Carroll J, Guagliumi G, Rutherford BD, Griffin JJ, Turco M, Lansky AJ, Mehran R, Fahy M, Brodie BR, Grines CL; for the CADILLAC Investigators. Impact of stenting and abciximab in patients with diabetes mellitus undergoing primary angioplasty in acute myocardial infarction (the CADILLAC trial). Am J Cardiol. 2005 Jan 1, 95(1), 1-7. [PMID]: 15619385.
drukuj
