Wstęp
Jednym z głównych wyzwań w leczeniu ostrej zdekompensowanej niewydolności serca (acute decompensated heart failure, ADHF) jest pogorszenie się wydolności nerek. Dysfunkcja nerek jest niezależnym czynnikiem pogarszającym rokowanie chorych z niewydolnością serca, a w szczególności u chorych z ADHF. Stosowanie diuretyków pętlowych w tej grupie chorych prowadzi do dalszego pogorszenia czynności nerek, dlatego często stan ten określa się zespołem sercowo-nerkowym. Nesiritid jest lekiem stosowanym u chorych z niewydolnością serca, głównie jako wazodilatator. Wyniki badań oceniające wpływ nesiritidu na GFR u chorych z niewydolnością nerek są rozbieżne.
Cel badania
Ocena wpływu nesiritidu na funkcję nerek w grupie chorych z ADHF z istniejącą dysfunkcją nerek.
Grupę badaną stanowiło 75 chorych w wieku ≥ 18 lat, z rozpoznaną ADHF i GFR pomiędzy 15–60 ml/min wyliczonym z wzoru Cockcrofta-Gaulta.
Randomizacja chorych do grupy otrzymującej nesiritid w dawce 2 µg/kg w bolusie, a następnie wlew z prędkością 0,01 µg/kg m.c./min przez 48 godz. (n = 39), lub do grupy placebo (n = 36). Pozostałe leki podawano wg wskazań lekarza leczącego. Wlew nesiritidu był przerywany, jeżeli dochodziło do spadku ciśnienia tętniczego.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: poprawa funkcji nerek (spadek stężenia kreatyniny ≥ 20% w okresie pierwszych 7 dni leczenia). Zmiany w stężeniu kreatyniny przy opuszczaniu szpitala lub w 7. dniu badania.
Drugorzędowy punkt końcowy: liczba chorych z diurezą ≥ 1 l/dzień, zmiany w masie ciała, przerwanie leczenia z powodu hipotensji, dawka użytych leków moczopędnych, średni czas leczenia szpitalnego, zgon lub ponowne leczenie szpitalne w okresie 30 dni.
Średni wiek chorych wynosił 75 lat, mężczyźni stanowili 64% badanych. Dusznicę bolesną stwierdzono u 77% chorych w grupie otrzymującej nesiritid i u 56% chorych w grupie placebo (p = 0,05), niewydolność serca u 90%, cukrzycę u 50%, incydenty mózgowe u 14%, migotanie przedsionków u 40%, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc u 23%. Średnia wartość BP – 124/64 mm Hg, średnia wartość GFR – 34 ml/min, średnie stężenie kreatyniny – 1,84 mg/dl; średnia dawka furosemidu stosowana w warunkach ambulatoryjnych wynosiła 60 mg dziennie.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: poprawę funkcji nerek obserwowano u podobnego odsetka chorych w grupach, u 23% chorych w grupie otrzymującej nesiritid i u 25% chorych w grupie placebo (p = 0,85). W grupie leczonej doszło do obniżenia stężenia kreatyniny (–0,05 mg/dl), w grupie kontrolnej do nieznacznego wzrostu (+0,05 mg/dl), ale różnica nie była istotna statystycznie pomiędzy grupami (p = 0,46).
Drugorzędowy punkt końcowy: nie obserwowano różnic w poszczególnych składowych punktu końcowego. W grupie otrzymującej nesiritid obserwowano trend w kierunku częstszego spadku ciśnienia tętniczego (5 vs 2 chorych; p = 0,28). Zgon lub ponowne leczenie szpitalne częściej obserwowano w grupie leczonej, ale różnica nie była istotna statystycznie (13 vs 9 chorych; p = 0,43)
Wnioski
Nesiritid nie wpływa na funkcję nerek u chorych z ADHF
Witteles RM, Kao D, Christopherson D, Matsuda K, Vagelos RH, Schreiber D, Fowler MB. Impact of nesiritide on renal function in patients with acute decompensated heart failure and pre-existing renal dysfunction a randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial. J Am Coll Cardiol. 2007 Nov 6, 50(19), 1835-1840. [PMID]: 17980248.
drukuj
