Wstęp. Cel badania
Liczba zgonów po przebytym MI zmniejsza się głownie w wyniku coraz skuteczniejszego leczenia skojarzonego. Pomimo tych sukcesów pozostaje grupa chorych narażona na nagły zgon szczególnie w ciągu pierwszych 30 dni do roku po zawale. Zidentyfikowano wiele czynników zwiększające ryzyko nagłego zgonu po MI. Badanie obecne ma na celu modyfikacje leczenia u chorych z wysokim ryzykiem nagłego zgonu.
Do badań wyłączno chorych, którzy przeżyli zawał w ciągu ostatnich 5-30 dni, z EF≤35% w ocenie echokardiograficznej i jeden lub więcej z następujących czynników: liczba komorowych zaburzeń rytmu PVCs≥10/godz, obniżona wartość HRV z SDNN<70ms w 24-godzinnym monitorowaniu holterowskim i obecność późnych potencjałów definiowanego jako obecność ≥2 kryteriów: czas QRS >114ms, RMS <20uV i LAS <40uV>38ms. Chorzy tolerujący terapie metoprololem co najmniej 25mg dziennie (dawka max. 200mg/dz).
Chorzy spełniający powyższe kryteria byli randomizowani w stosunku 2:3 do grupy leczonej konwencjonalnie n=59 chorych lub grupy leczenia EPS/ICD n=79 chorych. Chorzy z tej grupy mieli wykonywane badanie elektrofizjologiczne. U 24 chorych wywołano w czasie badania VT/VF, których skierowano do wszczepienia ICD. Wszyscy chorzy z grupy EPS/ICD miała kontynuowane leczenie konwencjonalne. Chorzy kontrolowani co 4 miesiące.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgony z wszystkich przyczyn.
Drugorzędowy punkt końcowy: nagłe zgony (nagły zgon definiowany jako zgon w ciągu godziny od początku objawów lub zgon w czasie snu), nie nagłe zgony, nie sercowe, uratowane zatrzymania serca, liczba utrwalonych VT z potrzebnymi i niepotrzebnymi wyładowaniami stymulatora u chorych z implantowanym układem ICD.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Nie było różnic w ilości zgonów pomiędzy grupą leczoną konwencjonalnie, a EPS/ICD zarówno w ilości wszystkich zgonów 13(22%) chorych vs 13(16%) chorych p=0.4, jak i nagłych 5(9%) chorych vs 4(5%) chorych p=0.5. Nie wykazano również różnicy pomiędzy grupą z wszczepionym ICD, a pozostałą grupą chorych w ocenie krzywych Kaplana-Meiera.
Drugorzędowy punkt końcowy: Liczba wyładowań była niewielka w czasie obserwacji u chorych. Nie było uratowanych resuscytacji serca.
Wnioski
Pomimo optymalnej terapii, śmiertelność pozostaje wysoka wśród chorych wysokiego ryzyka po zawale serca. Chociaż widoczny jest trend w kierunku korzystniejszego leczenia EPS/ICD wyniki badania są niewystarczające, aby demonstrować korzyść z zastosowanej strategii w wczesnym okresie po zawale serca.
Raviele A, Bongiorni MG, Brignole M, Cappato R, Capucci A, Gaita F, Gulizia M, Mangiameli S, Montenero AS, Pedretti RF, Uriarte JA, Sermasi S, Nisam S; BEST + ICD Trial Investigators. Early EPS/ICD strategy in survivors of acute myocardial infarction with severe left ventricular dysfunction on optimal beta-blocker treatment. The BEta-blocker STrategy plus ICD trial. Europace. 2005 Jul, 7(4), 327-337. [PMID]: 16028343.
drukuj
