Z badań obserwacyjnych wynika, że u chorych z niską frakcją wyrzutową (EF <30%) i z dużym obszarem zagrożonego mięśnia sercowego (jeopardy score >8) dochodzi do mniejszej liczby powikłań w czasie zabiegów inwazyjnych na naczyniach wieńcowych (percutaneous coronary intervention, PCI) i mniejszej liczby zdarzeń niedokrwiennych podczas hospitalizacji, jeżeli rutynowo zakłada się u nich kontrapulsację wewnątrzaortalną (intra-aortic ballon pump, IABP), w przeciwieństwie do chorych, którym IABP zakłada się dopiero przy wystąpieniu powikłań.

 

Ocena skuteczności i bezpieczeństwa rutynowego zakładania IABP w grupie chorych wysokiego ryzyka w porównaniu z grupą leczoną typowo (bez planowanego zakładania IABP).

Randomizacja do grupy, w której rutynowo zakładano IABP (n=151) lub do grupy, w której nie planowano jej zakładania (n=150).

Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony: MACE (major adverse cardiac events): zgon, zawał, ponowna rewaskularyzacja i zdarzenia mózgowe w ciągu 28 dni.

Drugorzędowy punkt końcowy: zgony w ciągu 6 miesięcy, powikłania związane z zabiegiem założenia IABP, powikłania naczyniowe, powikłania krwotoczne, czas pobytu w szpitalu.

Średni wiek chorych wynosił 71 lat, 79% badanych stanowili mężczyźni. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 62% chorych, przebyty zawał u 74%, przebytą PCI u 10%, przebyte CABG u 15%, cukrzycę u 35%, przebyty udar u 8%. Palacze – 21% badanych, średnia wartość EF – 23,6%, średni jeopardy score – 10,3.

W III/IV klasie NYHA było 69% chorych, w III/IV klasie CCS – 46%.

Do planowego leczenia skierowano 44% chorych, do leczenia z nagłych wskazań – 56%. Średnia liczba zmian na jednego chorego – 2,1, średnia liczba implantowanych stentów – 2,4. Inhibitory receptora IIb/IIIa zastosowano u 41% chorych.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: MACE obserwowano z podobną częstością w grupach: u 15,2% chorych w grupie z rutynowo zakładaną IABP i u 16,0% chorych w grupie, w której nie planowano jej zakładania (p=0,85). Poszczególne składowe punktu złożonego wystąpiły z podobną częstością w grupach.

Drugorzędowy punkt końcowy: w ciągu 6 mies. zmarło 7 chorych (4,6%) w grupie w której rutynowo zakładano IABP i 11 chorych (7,4%) w grupie, w której nie planowano jej zakładania (p=0,32). Powikłania związane z zabiegiem (przedłużona hipotonia, częstoskurcz lub migotanie komór wymagające kardiowersji, zatrzymanie serca wymagające resuscytacji) wystąpiły u 2 chorych (1,3%) i u 16 chorych (10,7%) odpowiednio w grupach (p<0,001). Powikłania naczyniowe (p=0,06) i krwawienia (p=0,06) wystąpiły z podobną częstością w grupach. Średni czas pobytu w szpitalu wyniósł 2 dni.

W grupie, w której nie planowano założenia IABP, 18 chorych wymagało jednak IABP z czego 13 z nich z powodu hipotonii. Średni czas utrzymywania IABP wyniósł 8,6 godziny w grupie, w której zakładano ją rutynowo i 22,9 godziny w grupie, w której nie planowano jej zakładania. W tej grupie u 4 chorych stwierdzono MACE.

 

Rutynowo zakładana kontrapulsacja wewnątrzaortalna przed zabiegami angioplastyki wieńcowej, nie zmniejsza ryzyka wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych u chorych wysokiego ryzyka.