Celem badania była ocena skuteczności stosowanego łącznie leczenia blokerem kanału wapniowego (amlodypina) i statyną (atorwastatyna), na podatność tętnic, a tym samym na funkcję śródbłonka.

Chorzy w wieku 18-75 lat z wartościami ciśnienia SBP>130-179 i DBP>85-109 mmHg oraz dyslipidemią z wartością LDL pomiędzy 100-250mg/dl.

Chorzy randomizowani do czterech grup: grupy placebo, placebo plus amlodypina 5 mg, placebo plus atorwastatyna 10 mg i grupy leczenia łącznego amlodypina 5mg i atorwastatyna 10 mg. Kontrolne badania co 4 tygodnie przez okres 28 tygodni. Wszyscy chorzy mieli dokonywane pomiary podatności ściany tętnicy za pomocą aparatu Pulsewave CR-2000 i określano komputerowo stopień podatności ścian.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: podatność ściany tętnic w 8 tygodniu badania.

Ocena podatności dużej tętnicy ramieniowej wykazała, że jej podatność poprawiła się tylko w grupie otrzymującej amlodypinę i grupie terapii skojarzonej, co związane było tylko z przyjmowaniem amlodypiny. Również przy korelacji wartością ciśnienia tętniczego wykazano, że tylko w tej grupie osiągnięto poprawę. W przypadku małych naczyń poprawa podatności była wyraźna w grupie leczenia skojarzonego, w porównaniu do grupy amlodypiny p=0.03 i grupy placebo p<0.0001. Również efekt osiągnięty w grupie amlodypiny był lepszy niż w grupie placebo p=0.02. Jednak przy korelacji wartościami ciśnienia tętniczego i LDL nie stwierdzono różnic pomiędzy grupami co wskazuje, że leki nie maja dużego wpływu na funkcję śródbłonka.

	Łącznie	amlodypina	atorwastatyna	placebo
wielkość naczynia duże (%)	10.2**	10.1*	-1.7	3.3
wielkość naczynia mała (%)	19.6*	11.6***	2.2	-2.1

*p<0.0001 vs wartości wyjściowa **p=0.0002 vs wartość wyjściowa ***p=0.0011 vs wartość wyjściowa.