Wstęp. Cel badania
Populacja japońska różni się od populacji kaukaskiej w przebiegu choroby wieńcowej, szczególnie w liczbie incydentów wieńcowych, których jest zdecydowanie mniej, co być może wynika z różnic genetycznych przemian cholesterolowych. Celem pracy była ocena wpływu prawastatyny na zmiany miażdżycowe ocenianie w badaniu angiograficznym.
Chorzy w wieku 40-69 lat, z poziomem Ch 195-265 mg/dl oraz z stenozą >25% w naczyniu wieńcowym.
Chorzy przez okres 4 tygodni mieli zaleconą dietę. W okresie tym dwukrotnie pobierano krew do oceny poziomu Ch. Chorzy z stabilnym i podwyższonym poziomem Ch byli włączani do badania. U chorych z poziomem Ch <200 mg/dl stosowano dietę poziomu 1, a u chorych z CH >200 mg/dl dietę poziomu 2 według zaleceń NCEP. Następnie chorzy randomizowani do grupy leczonej tylko dietą n=146 chorych i grupy dodatkowo otrzymującej 10-20 mg prawastatyny. Badania kontrolne po 3, 6, 12, 18, 24, 30 i 36 miesiącach. Badanie angiograficzne na początku i na zakończenie badania.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zmiany w minimalnym wymiarze światła w badaniu angiograficznym.
Drugorzędowy punkt końcowy: zmiany w minimalnym wymiarze światła w segmencie i średni wymiar światła w segmencie. Klinicznie punkt złożony, zawał, CABG, udar i zgon z każdej przyczyny.
Średni wiek chorych 59 lat, mężczyźni stanowili 83% badanych. Nadciśnienie tętnicze 42% chorych, cukrzyca 19% chorych, hyperurykemia 9% chorych. Minimalny wymiar światła 1.92±0.38 mm w badaniu angiograficznym. Średni wymiar światła w segmencie 2.58±0.42 mm, stenoza 27%.
Poziom Ch w grupie leczonej wyjściowo wynosił 224.8 mg/dl i po 3 latach uległ obniżeniu o 0.7 % p=NS, w grupie leczonej prawastatyna obniżenie o 13,0% z poziomu 226.2 do 196.8 mg/dl p<0.001, p<0.001 pomiędzy grupami. Podobnie obniżenie poziomu LDL w grupie leczonej dietą z poziomu 142.0 mg/dl obniżenie o 0.9% p=NS, w grupie leczonej z poziomu 143.3 do 115.3 mg/dl obniżenie o 19.5% p<0.001, p<0.001 pomiędzy grupami. Wzrost poziomu HDL o 3.2% (p<0.01) w grupie diety i o 4.3% (p<0.001) w grupie leczonej (p=0.54 pomiedzy grupami). TG obniżenie o 6.0% (p=0.05) w grupie diety i o 13.4% (p<0.001) w grupie leczonej, p=0.05 pomiędzy grupami.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: minimalny wymiar światła zmniejszył się w grupie leczonej dietą o 0.006±0.16 mm (p=0.64), a w grupie leczonej prawastatyną wzrósł o 0.034±0.17 mm (p=0.02), p=0.04 pomiędzy grupami.
Drugorzędowy punkt końcowy: minimalny wymiar światła w segmencie wzrósł o 0.037±0.31 mm w grupie leczonej i uległ nieznacznej zmianie w grupie diety 0.003±0.28 mm p=0.74, p<0.01 pomiędzy grupami. Średni wymiar światła w segmencie uległ obniżeniu w grupie leczonej prawastatyną o 0.018±0.14 mm (p=0.12) jak i w grupie leczonej dietą 0.046±0.15 mm (p<0.001), p<0.01 pomiędzy grupami. Klinicznie punkt złożony wystąpił u 23(12.6%) chorych z grupy prawastatyny i u 25(14.0%) chorych z grupy diety (p=0.71). Poszczególne punkty składowe nie różniły się pomiędzy grupami.
Wnioski
Stosowanie 10-20 mg dziennie prawastatyny przez okres 3 lat, zmienia profil hiperlipidemii, powodują zmniejszenie progresji, indukując regresję zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych u japońskich chorych z chorobą wieńcową i podwyższonym poziomem cholesterolu.
Yokoi H, Nobuyoshi M, Mitsudo K, Kawaguchi A, Yamamoto A; ATHEROMA Study Investigators Three-year follow-up results of angiographic intervention trial using an HMG-CoA reductase inhibitor to evaluate retardation of obstructive multiple atheroma (ATHEROMA) study. Circ J. 2005 Aug, 69(8), 875-883. [PMID]: 16041153.
drukuj
