Wstęp. Cel badania
Miażdżycowe zwężenie tętnicy nerkowej jest częstym zaburzeniem związanym z współistniejącą CAD, niedrożnością aortalno-biodrową, niewydolnością nerek i nadciśnieniem tętniczym. Przezskórna rewaskularyzacja tętnicy nerkowej (PTRA percutaneous transluminal renal angioplasty) jest coraz częściej stosowaną metodą leczniczą, pomimo braku badań wskazujących na większą skuteczność w porównaniu do metod chirurgicznych. Celem pracy była ocena stentowania naczyń nerkowych po nieskutecznym zabiegu rozszerzenia tętnicy.
Chorzy włączani do badanie mieli niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, podwyższony poziom kreatynina ≤3mg/dl i zwężenie de novo ≥70% lub nieskuteczny zabieg plastyki naczynia lub restenozę rezydualną ≥50% po PTRA, przewlekły gradient ciśnień peak-to-peak ≥20mmHg oraz przepływ ograniczony przez dysekcję. Zwężenie jedno lub obu naczyniowe.
Chorzy otrzymywali 81 do 500 mg ASA przed PTRA, a w czasie zabiegu bolus UHF 3000 do 10000 U. Zabieg z dostępu przez tętnicę udową lub ramienną. W przypadku nieskuteczności PTRA chory był kwalifikowany do stentowania. Używano stentu na rozprężanego na balonie PALMAZ. Kontrolne wizyty po 30 dniach, po 6, 9 i 24 miesiącach. W 9 miesiącu badania oceniano miejsce stentowania angiograficznie albo metodą ultrasonograficzną.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Ocena bezpieczeństwa i skuteczności stentowania stentem PALMAZ w ocenie restenozy w stencie metodą angiograficzną lub ultrasonograficzną w 9 miesiącu badania.
Drugorzędowy punkt końcowy: 1. ocena skuteczności zabiegu definiowana jako rezydualna stenoza <30%, 2. ocena techniczna prawidłowości implantacji stentu, 3. ocena funkcji nerek jako wzrost jej poziomu ≥50%, jeżeli poziom był ≤2 mg/dl lub wzrost p 1mg/dl, gdy poziom był >2mg/dl, 4. ocen skuteczności leczenia poprzez ocena zmian ciśnienia tętniczego, 5. MACE (zgon, zawał, rewaskularyzacja i zdarzenia dotyczące zakrzepicy w naczyniach kończące się uszkodzeniem narządów końcowych).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: U 208 chorych stentowano 244 zmiany. Średni wymiar stenozy po PTRA wynosił 35.5±20.1, a po implantacji stentu -2.2±17.5mm. Restenoza po 9 miesiącach oceniana u 153 chorych wystąpiła u 17.4% chorych. W analizie wieloczynnikowej czynnikami nawrotu stenozy był wywiad cukrzycowy (p=0.03), mały wymiar zwężenia przezd zabiegiem (p=0.04), mały wymiar po zabiegu (p=0.04) i mały wymiar minimalny w stencie (p=0.005).
Drugorzędowy punkt końcowy: Zabieg jako skuteczny oceniono u 80.2% chorych. W całej grupie badanej poziom wyjściowy kreatyniny wynosił 1.36±0.52mg/dl z wzrostem do 1.40±0.61mg/dl w 9 miesiącu obserwacji (p=NS) do 1.46±0.81md/dl po 24 miesiącach leczenia (p=0.04 w porównaniu do wartości wyjściowej). Obserwowano znaczący spadek ciśnienia od momentu opuszczenia szpitala do 24 miesięcy obserwacji. SBP wyjściowo 168±25 mmHg po 24 miesiącach 149±25 mmHg (p<0.001), DBP wyjściowo 82±13 mmHg po 24 miesiącach 77±12 mmHg (p<0.001). Również obserwowano zmniejszenie liczby przyjmowanych leków, wyjściowo 2.8±0.9 po 24 miesiącach 2.3±1.3 mmHg (p<0.001). MACE wystąpił u 41(19.7%) chorych, w tym zgon 1 chorego, rewaskularyzacja 30 chorych i duże zdarzenia zakrzepowe z uszkodzeniem narządów 13 chorych.
Wnioski
U chorych z nadciśnieniem tętniczym z stenozą ujścia aortalno-nerkowego u których zabieg PTRA był nieskuteczny, implantacja stentu PALMAZ jest bezpieczne i skuteczną długotrwała strategią z korzystnym obniżeniem ciśnienia tętniczego.
Rocha-Singh K, Jaff MR, Rosenfield K; ASPIRE-2 Trial Investigators. Evaluation of the Safety and Effectiveness of Renal Artery Stenting After Unsuccessful Balloon Angioplasty The ASPIRE-2 Study. J Am Coll Cardiol. 2005 Sep 6, 46(5), 776-783. [PMID]: 16139124.