Ocena skuteczności atorwastatyny u chorych z ACS bez uniesienia odcinka ST (non ST-segment elevation, NSTE-ACS), u których zastosowano atorwastatynę przed PCI.

















Ocena skuteczności atorwastatyny u chorych z ACS bez uniesienia odcinka ST (non ST-segment elevation, NSTE-ACS), u których zastosowano atorwastatynę przed PCI.

Chorych randomizowano do grupy otrzymującej 80 mg atorwastatyny na 12 godz. przed PCI i następnie 40 mg na 2 godz. przed zabiegiem (n = 96) lub grupy placebo (n = 95). Wszyscy chorzy otrzymywali ASA 100 mg, klopidogrel 600 mg na 3 godz. przed badaniem angiograficznym, antagonistów receptora GP IIb/IIIa w zależności od sytuacji klinicznej. W czasie zabiegu stosowano UFH celem wydłużenia ACT > 300 s. Po zabiegu wszyscy chorzy otrzymywali ASA 100 mg dziennie, klopidogrel 75 mg dziennie przez 6 mies. i atorwastatynę 40 mg dziennie. U chorych pobierano krew do badań przed PCI oraz po 8 i 24 godz. od zabiegu.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony, poważne niepożądane zdarzenia sercowe (major adverse cardiac events, MACE), zgon, zawał, ponowna rewaskularyzacja po 30 dniach od wykonania PCI.
Drugorzędowy punkt końcowy: zwiększenie stężenia markerów uszkodzenia serca po wykonaniu zabiegu, zmiany stężenia CRP.
Niestabilna dusznica występowała u 64% chorych, zawał serca bez uniesienia odcinka ST u 36%. Czas do wykonania angiografii wynosił 22 godz. Chorobę wielonaczyniową rozpoznano u 40%. W badaniu angiograficznym występował podobny rozkład i typ zmian w naczyniach w poszczególnych grupach. Stent implantowano 99% chorych (w tym stenty pokryte lekiem antyproliferacyjnym 60% chorych). Średnia liczba stentów przypadających na jednego chorego wynosiła 1,4, średnia długość stentu – 17 mm.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 4 chorych (5%) w grupie otrzymującej atorwastatynę przed zabiegiem PCI i u 14 chorych (17%) w grupie kontrolnej (p = 0,01). Nie odnotowano zgonów w grupach, zawał stwierdzono u 4 chorych (5%) w grupie leczonej atorwastatyną i u 13 chorych (15%) w grupie kontrolnej (p = 0,04). Ponowną rewaskularyzację przeprowadzono u jednego chorego w grupie kontrolnej.
Drugorzędowy punkt końcowy: liczba chorych ze stężeniem markerów powyżej górnej granicy normy przed zabiegiem PCI była porównywalna w grupach. Zwiększone stężenie CKMB odnotowano u 5 vs 8% chorych (p = 0,52), troponiny I u 35 vs 33% chorych (p = 0,92), mioglobiny u 29 vs 26% chorych (p = 0,77). Po zabiegu liczba chorych, u których doszło do zwiększenia stężenia CKMB i troponiny I, była istotnie statystycznie niższa w grupie otrzymującej atorwastatynę. Wzrost stężenia CKMB obserwowano u 7 vs 27% chorych (p = 0,001), troponiny I u 41 vs 58% chorych (p = 0,039), nie odnotowano różnic w stężeniu mioglobiny – zwiększenie stężenia wystąpiło u 45 vs 42% chorych (p = 0,81). Stężenie CRP było podobne w grupach przed zabiegiem PCI i po nim, zwiększenie stężenia CRP było istotnie niższe w grupie atorwastatyny (wzrost o 63 vs 147%, p = 0,01).
W analizie wieloczynnikowej włączenie atorwastatyny do leczenia wiązało się redukcją MACE o 88% (OR 0,12; 95% CI 0,05–0,5; p = 0,004).

- |
- © 2007-12.05.2025 Fundacja Instytut Aterotrombozy
- |
- www.FaktyMedyczne.pl ISSN 2081-8017
- |
- Nota prawna
- |
- Kontakt z nami
- |
- Pracuj dla nas
- |