Wstęp. Cel badania
Izolowane nadciśnienie tętnicze jest ważnym czynnikiem uszkodzenia narządów głównie serca, mózgu i nerek. Również mikroalbuminuria jest uznanym czynnikiem chorób sercowo-naczyniowych i nerek u chorych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą. Celem pracy była ocena wpływu telmisartanu na utrzymywanie się mikroalbuminurii po 6 tygodniowym okresie leczenia nadciśnienia tętniczego.
Chorzy w wieku 35-84 lat z wartościami SBP/DBP 150-179/<90mmHg.
Chorzy byli randomizowani do grupy otrzymującej telmisartan w dawce 20mg n=204 chorych, 40mg n=209 chorych, 80mg n=205 chorych, grupy hydrochlorothiazydu n=204 chorych i grupy placebo n=208 chorych. Z badania wyłączono chorych z cechami rozwiniętej niewydolności nerek. Mikroalbuminurię definiowano jako utrata białka z moczem 20-200mg/l, a makroalbuminurię jako utrata >200mg/l. Badania UAE (urinary albumin excretion) dokonywano na początku badania i po 6 tygodniowym leczeniu.
Mikroalbuminurię >2.2 mg/ml stwierdzono u n=120 chorych z grupy placebo, n=140 chorych z grupy HCTZ, i u n=117 chorych z grupy telmisartanu 20 mg, n=119 chorych z grupy telmisartanu 40 mg i n=118 chorych z grupy telmisartanu 80 mg. Mikroalbuminurię (20-200mg/ml) stwierdzono u 70(7.6%) chorych z tej grupy, a makroalbuminurię u 86(9.4%) chorych z tej grupy. Grupy chorych porównywalne w cech klinicznych. Średni poziom UAE w grupie placebo 5.1mg/ml, w grupie HCTZ 4.8mg/ml i grupie telmisartanu łącznie 5.2mg/ml.
Po 6 tygodniowym leczeniu redukcja UAE w grupie telmisartanu wyniosła 14.1% (95%CI;7.3-21.8), 2.7% (95%CI;-0.9-19.9) w grupie placebo i 1.1% (95%CI:-13.5-16.0) w grupie HCTZ p=0.0165 w porównaniu do grupy telmisartanu. Redukcja SBP w grupie telmisartanu po 6 tygodniach leczenia wyniosła 10.1%(95%CI;11.0-9.3), a w grupie HCTZ 9.1% (95%CI;10.4-7.7), a w grupie placebo 6.7% (95%CI;5.4-8.0) p<0.0001 w porównaniu do grupy telmisartanu, p<0.02 w porównaniu z grupą HCTZ. Nie wystąpiła różnica pomiędzy grupami telmisartanu i HCTZ. Redukcja DBP w grupie telmisartanu po 6 tygodniach leczenia wyniosła 2.7%(95%CI;2.0-3.5), a w grupie HCTZ 2.0% (95%CI;0.9-3.1), a w grupie placebo nie stwierdzono różnicy po leczeniu p<0.0001 w porównaniu do grupy telmisartanu, p<0.005 w porównaniu z grupą HCTZ. Nie wystąpiła różnica pomiędzy grupami telmisartanu i HCTZ.
Wnioski
U chorych z izolowanym nadciśnieniem skurczowym, 6 tygodniowe leczenie telmisartanem w dawce 20-80mg powoduje znaczącą redukcje poziomu mikroalbuminurii, przy jednakowym działaniu hipotensyjnym w porównaniu do HCTZ.
Vogt L, Navis G, Koster J, Manolis AJ, Reid JL, de Zeeuw D; on behalf of the Angiotensin II Receptor Antagonist Telmisartan Micardis in Isolated Systolic Hypertension (ARAMIS) Study Group. The angiotensin II receptor antagonist telmisartan reduces urinary albumin excretion in patients with isolated systolic hypertension: results of a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. J Hypertens. 2005 Nov, 23(11), 2055-2061. [PMID]: 16208149.
drukuj
