Wstęp. Cel badania
L-arginina jest fizjologicznym prekursorem tlenku azotu (NO nitric oxide). Poprawę funkcji śródbłonka po podaniu L-argininy obserwowano u chorych z hipercholesterolemią, chorobą wieńcową, w waskulopatii po przeszczepie serca i w chorobie obwodowej tętnic (PAD). Celem pracy była ocena L-argininy stosowanej u chorych w przebiegu zawału z uniesieniem ST.
Chorzy w wieku ≥21 lat, z objawami zawału serca w ciągu 24 godzin od rozpoznania. Kryteriami diagnostycznymi było typowe uniesienie ST ≥2 mm w dwóch odprowadzeniach ekg lub nowo rozpoznany LBBB, typowy ból w klp trwający dłużej niż 20 minut i/lub wzrost markerów uszkodzenia serca dwukrotnie powyżej górnej granicy normy (CKMB lub CK).
Chorzy randomizowani do grupy otrzymującej L-argininę 3 g 3 razy dziennie przez 30 dni n=394 chorych lub do grupy kontrolnej n=398 chorych. W analizie wydzielono podgrupę chorych ≥70 lat i < 70 lat, w zależności od lokalizacji MI, stosowanej terapii fibrynolitycznej, profilu lipidów, przebytego MI, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego i palenia tytoniu.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgony naczyniowo-sercowe, resuscytacja zakończona sukcesem, ponowny zawał, wstrząs/obrzęk płuc i nawrót niedokrwienia.
Średni wiek chorych 62 lata, w wieku ≥70 lat 28% chorych, mężczyźni stanowili 70% badanych. Przebyty MI 14% chorych, nadciśnienie tętnicze 48% chorych, cukrzyca 15% chorych, palaczy 66% badanych. Średni czas od objawów chorobowych do włączenia leczenia fibrynolitycznego 2.8 godzin, do włączenia L-argininy 9.5 godzin. BP 135/83 mmHg, HR 78 b/min. Poziom Ch 205 mg/dl, LDL 127 mg/dl.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 104(27%) chorych z grupy kontrolnej i u 93(24%) chorych z grupy leczonej L-argininą. Poszczególne punkty składowe: zgon naczyniowo-sercowy 35 vs 30 chorych (p=NS), zawał 11 vs 15 chorych (p=NS), pomyślnie zakończona resuscytacja 10 vs 8 chorych (p=NS), świeża niewydolność serca 41 vs 29 chorych (p=NS) i nawrót niedokrwienia 52 vs 36 chorych (p=NS) w grupie kontrolnej vs leczonej. W analizowanych podgrupach korzyść z stosowania argininy osiągnęli chorzy z hiperlipidemią 31 vs 19 chorych OR 0.51 (95%CI;0.28-0.99) p=0.046.
Nie obserwowano różnic w objawach ubocznych pomiedzy grupami.
Wnioski
Użycie doustne L-argininy u chorych z MI wskazuje na pozytywny trend w zmniejszeniu liczby niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Bednarz B, Jaxa-Chamiec T, Maciejewski P, Szpajer M, Janik K, Gniot J, Kawka-Urbanek T, Drozdowska D, Gessek J, Laskowski H. Efficacy and safety of oral l-arginine in acute myocardial infarction. Results of the multicenter, randomized, double-blind, placebo-controlled ARAMI pilot trial. Kardiol Pol. 2005 May, 62(5), 421-427. [PMID]: 15928719.
drukuj
