Wstęp. Tlen podawany pod podwyższonym ciśnieniem poprawia funkcję lewej komory i zmniejsza uszkodzenie tkanek u chorym z zawałem mięśnia sercowego. Wyniki badań eksperymentalnych wskazują, że efekt ten częściowo zależy od zmniejszenia obrzęku tkanek, zmniejszenia liczby wolnych rodników, zwiększenia ekspresji syntetazy tlenku azotu i zahamowaniu adherencji leukocytów z zmniejszoną embolizacja w mikrokrążeniu. Oczywiście używanie komór hiperbarycznych u chorych z zawałem serca jest niemożliwe. Nową metoda podawania tlenu, jest podawanie go w formie uwodnionej do krążenia wieńcowego. W badaniach eksperymentalnych wykazano, że metoda ta jest możliwa do przeprowadzenia i bezpieczna u chorych z zawałem serca, a w małych badaniach klinicznych wykazano korzyść z zastosowania uwodnionego tlenu z poprawą funkcji lewej komory z zahamowaniem remodelingu u chorych z zawałem przednim.
Cel badania. Ocena hiperoksemicznej reperfuzji naczyń wieńcowych z podawaniem uwodnionego tlenu, z oceną przepływu w mikrokrążeniu, poprawą funkcji lewej komory i ograniczeniem wielkości zawału u chorych kierowanych do pierwotnej lub ratunkowej rewaskularyzacji wieńcowej (PPCI Primary Percutaneous Coronary Intervention, rescue PCI).

Randomizację przeprowadzano w grupie chorych, u których uzyskano przepływ TIMI 2 lub 3, następnie pacjentów kwalifikowano do grupy otrzymującej uwodniony tlen do naczynia dozawałowego po zakończeniu PCI (n = 134), lub do grupy placebo (n = 135). Hiperoksemiczną reperfuzję prowadzono przez 90 min po wykonaniu PCI przy użyciu aparatu TherOx (firmy Irvine, California), podając uwodniony tlen do segmentu proksymalnego naczynia dozawałowego. Stężenie tętniczego pO₂ sprawdzano co 30 min. Wszyscy chorzy otrzymali typowe leczenie zarówno przed rozpoczęciem PCI, jak i po jej zakończeniu. Ocenę echokardiograficzną po PCI przeprowadzano po 24 godz. oraz po 1 i 3 mies. Oceniano wskaźnik kurczliwości ścian w obszarze zawałowym (regional wall motion score index, RWMSI).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: jako ocena bezpieczeństwa – zgon, zawał, ponowna rewaskularyzacja naczynia (target vessel revascularization, TVR) i udar w ciągu 30 dni. Ocena skuteczności metody: zmiany w RWMSI w obszarze zawału po 3 mies., pole powierzchni pod odcinkiem ST po 3 godz. od zakończenia PCI, wielkość zawału w 14. dniu badania w ocenie SPECT.