Średni wiek chorych wynosił 59 lat w grupie z nieprawidłowym TWA, a w grupie z prawidłowym TWA 57,5 roku (p = 0,042). Mężczyźni stanowili 78% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 38% chorych, cukrzycę u 13%, udar u 2%, chorobę naczyń obwodowych u 2,5%. Średni czas trwania niewydolności serca – 4 lata, w klasie III wg NYHA – 19% chorych z nieprawidłowym TWA i 12% chorych z prawidłowym TWA (p = 0,045). Średni BMI – 26,5 kg/m2, średnia wartość BP – 124/76 mm Hg, HR – 74 bpm. EF w grupie z nieprawidłowym TWA – 28,5%, w grupie z prawidłowym TWA – 31% (p < 0,001). Czas trwania zespołu QRS – 127 ms w grupie z nieprawidłowym TWA i 121 ms w grupie z prawidłowym TWA (p = 0,09), bez zaburzeń przewodnictwa wewnątrzkomorowego 53 vs 61% chorych odpowiednio w grupach (p = 0,036). W grupie z nieprawidłowym TWA częściej stosowano ACEI (p = 0,023) i glikozydy naparstnicy (p = 0,008).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił istotnie częściej w grupie z nieprawidłowym TWA: u 29 chorych (9,9%) i u 4 chorych (2,6%) w grupie z prawidłowym wynikiem TWA (HR 4,01; 95% CI 1,41–11,41; p = 0,002). W analizie wieloczynnikowej po uwzględnieniu wieku, płci, klasy wg NYHA i EF: HR 3,21; 95% CI 1,12–9,22; p = 0,004. W podgrupie chorych z EF ≤ 35% ryzyko wystąpienia punktu pierwotnego wyniosło 8,1/100 pacjentolat w przypadku nieprawidłowego wyniku TWA i 1,9/100 pacjentolat w przypadku prawidłowego wyniku TWA (HR 4,28: 95% CI 1,30–14,03; p = 0,004 dla obserwacji 12-miesięcznej).
Drugorzędowy punkt końcowy: zmarło 25 chorych w grupie z nieprawidłowym TWA i 3 chorych z prawidłowym TWA (HR 4,60; 95% CI 1,39–15,25; p = 0,002), w tym zgony sercowe u 18 vs 2 chorych, SCD u 7 chorych w grupie z nieprawidłowym TWA. Objawowe, utrwalone VT lub VF stwierdzono u 11 chorych w grupie z nieprawidłowym TWA i 2 w grupie z prawidłowym TWA, indukowany VT u 4 chorych w grupie z nieprawidłowym TWA. Łącznie zaburzenia rytmu zakończone zgonem i groźne dla życia zaburzenia rytmu wystąpiły u 20 chorych w grupie z nieprawidłowym TWA i u 2 chorych z prawidłowym wynikiem TWA (HR 5,53; 95% CI 1,29–23,65; p = 0,004).
Leczenia szpitalnego wymagało 61 chorych w grupie z nieprawidłowym TWA i 24 chorych z prawidłowym TWA (p = 0,165).
Wnioski
U chorych z kardiomiopatią nieniedokrwienną w klasie II lub III wg NYHA, nieprawidłowy wynik alternansu załamka T wiąże się z istotnym statystycznie wzrostem ryzyka zgonu sercowego lub zaburzeń rytmu groźnych dla życia. Chorzy z prawidłowym wynikiem TWA odnoszą niewielką korzyść z implantacji ICD.
drukuj
