Wstęp. Cel badania
Choroby sercowo-naczyniowe są główną przyczyną zgonów i chorobowości na świecie, a głównym czynnikiem sprawczym jest nadciśnienie tętnicze. Chorobowości i śmiertelność jest wyższa w grupie czarnych Amerykanów, niż białych. Celem pracy było porównanie skuteczności leków przeciw nadciśnieniowych w zależności od przynależności rasowej.
Chorzy w wieku >55 lat, z nie leczonym nadciśnieniem tętniczym SBP ≥140mmHg i DBP ≥90mmHg lecz ≤180/110mmHg w ciągu ostatnich 2 wizyt lub leczone nadciśnienie tętnicze z wartościami ≤160/100mmHg u chorych otrzymujących 1-2 leki lecz z BP ≤180/110mmHg w czasie drugiej wizyty po odstawieniu leków i co najmniej jednym dodatkowym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (LVH, cukrzyca t.2, palenie tytoniu, HDL <35mg/dl, przebyty (>6 miesięcy) zawał lub udar lub inna udokumentowana choroba naczyniowa).
Chorzy randomizowani do grupy otrzymującej chlortalidon n=15255 chorych, amlodypinę n=9048 chorych lub lisinopril n=9054 chorych. Chorzy otrzymywali w pierwszym etapie monoterapię chlortalidon 12.5, 12.5 i 25 mg dziennie, amlodypinę 2.5, 5 i 10 mg dziennie i lisinopril 10, 20 i 40 mg dziennie. Celem leczenia było osiągniecie wartości BP <140/90. Przy braku skuteczności w drugim etapie włączano atenolol, rezerpinę lub klonidynę a w trzecim HCTZ.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgony sercowo-naczyniowe i zawał.
Drugorzędowy punkt końcowy: wszystkie zgony, udary zakończone i nie zakończone zgonem, zdarzenia sercowo-naczyniowe z rewaskularyzacją wieńcową lub leczeniem szpitalnym dusznicy i złożony z zdarzeń sercowo-naczyniowych.
W badanej grupie było n=11792 chorych rasy czarnej i n=21565 chorych rasy nie czarnej. W poszczególnych grupach liczba chorych wyniosła: w grupie chlortalidonu n=5369 chorych rasy czarnej i n=9886 chorych rasy nie czarnej, w grupie amlodypiny odpowiednio n=3213 chorych vs n=5835 chorych i w grupie lisinoprilu n=3210 chorych vs n=5844 chorych. Średnia wieku badanych 67 lat. W grupie czarnych częściej cukrzyca 46% vs 39% chorych, palenie tytoniu 25% vs 20% chorych i przerost LV w ekg 24% vs 12% chorych.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: nie stwierdzono różnic pomiedzy grupami w punkcie pierwotnym.
Drugorzędowy punkt końcowy: W grupie rasy czarnej stosowanie lisinoprilu wiązało się z częstszymi złożonymi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi w porównaniu do chlortalidonu RR 1.19 (95%CI;1.09-1.30) p<0.001 i udarami RR 1.40 (95%CI;1.17-1.68) p<0.001. Objawy niewydolności serca wymagające leczenia częściej wystąpiły zarówno w grupie otrzymującej amlodypinę RR 1.46 (95%CI;1.24-1.73) p<0.001 jak i lisinopril RR 1.30 (95%CI;1.10-1.54) p=0.003.
W grupie rasy nie czarnej stwierdzono jedynie różnicę w częstości występowania niewydolności serca wymagającej leczenia. Amlodypina vs chlortalidon RR 1.32 (95%CI;1.17-1.49) p<0.001 i lisinopril vs chlortalidon RR 1.13 (95%CI;1.00-1.28) p=0.05.
Wnioski
U chorych rasy czarnej i nie czarnej częstość zgonów z powodu zdarzeń sercowo-naczyniowych i zawałów serca była niska i podobna przy leczeniu chlortalidonem, amlodypiną i lisinoprilem.
Wright JT Jr, Dunn JK, Cutler JA, Davis BR, Cushman WC, Ford CE, Haywood LJ, Leenen FH, Margolis KL, Papademetriou V, Probstfield JL, Whelton PK, Habib GB; ALLHAT Collaborative Research Group. Outcomes in hypertensive black and nonblack patients treated with chlorthalidone, amlodipine, and lisinopril. JAMA. 2005 Apr 6, 293(13), 1595-1608. [PMID]: 15811979.
drukuj