Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa molekuły Ad5FGF-4 podawanej chorym z dusznicą bolesną, wykazujących objawy kliniczne pomimo optymalnego leczenia farmakologicznego, bez potrzeby leczenia inwazyjnego (CABG lub PCI).

Chorzy w wieku 30-75 lat, z udokumentowaną dusznicą bolesną z objawami klinicznymi i optymalnym leczeniem farmakologicznym, bez potrzeby wykonania natychmiastowego zabiegu inwazyjnego. W badaniu wysiłkowym czas trwania wysiłku 3 do 10 minut z obniżeniem ST ≤1mm i zmianą pomiędzy spoczynkiem, a wysiłkiem ≥20%. EF ≥30%, a w badaniu angiograficznym zmiana angiograficzna co najmniej w 1 naczyniu proksymalnie z zwężeniem < 70%.

W okresie do randomizacji u chorych wykonywano 3-krotnie próbę wysiłkową. Po randomizacji wizyty kontrolne po 2, 4, 8, 12, 25 i 52 tygodniach z wykonaniem próby wysiłkowej w 4, 12 i 25 tygodniu badania. Badania kontrolne do 5 lat. Chorych randomizowano do grupy placebo n=150 chorych, grupy małej dawki Ad5FGF-4 1x10⁹ wirusa n=150 chorych i dużej dawki Ad5FGF-4 1x10¹⁰ wirusa n=150 chorych. Ad5FGF-4 podawano dowieńcowo.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: Czas trwania wysiłku fizycznego na bieżni w 12 tygodniu badania. Liczba chorych z wzrostem ≥30% czasem trwania wysiłku na bieżni w 12 tygodniu badania.

Drugorzędowy punkt końcowy: czas do i liczba chorych z zdarzeniami (nieplanowana hospitalizacja lub rewskularyzacja) sercowymi/ zgonami (wszystkimi) w obserwacji 12-tygodniowej.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: Czas trwania wysiłku fizycznego nie różnił się statystycznie pomiędzy grupami w czasie próby wysiłkowej w 4, 12 tygodniu badania i 6 miesiącu badania. Liczba chorych z wzrostem ≥30% czasem trwania wysiłku na bieżni w 12 tygodniu badania porównywalna pomiędzy grupami. W grupie chorych >55 rż w 3 i 4 klasie CCS średnia różnica w czasie trwania próby wysiłkowej była istotnie statystycznie wyższa w 12 tygodniu i 6 miesiącu badania większa w porównaniu do placebo.

Drugorzędowy punkt końcowy: Nie było różnic pomiędzy grupami w ilości zdarzeń sercowych i zgonów (łącznie w grupach u 28(20%) chorych z grupy kontrolnej, 26(19%) chorych z grupy małej dawki i 24(17%) chory z grupy dużej dawki).

Objawy uboczne bez różnic pomiędzy grupami. W grupie chorych z dużą dawką wirusa częściej wystąpiła gorączka (8% chorych vs 4% chorych p=0.05).

WNIOSKI: Ad5FGF-4 podawano dowieńcowo nie powoduje wzrostu czasu trwania wysiłku w porównaniu do grupy placebo. Aktualnie nie ma różnic istotnych statystycznie w obserwacji rocznej w końcowym punkcie pierwotnym. Analiza podgrup wykazuje, że korzyści z terapii odnoszą głównie chorzy z grup wysokiego ryzyka. W czasie leczenia obserwuje się poprawę w klasie CCS. Stosowany Ad5FGF-4 jest dobrze tolerowany i bezpieczny co może wskazywać na zwiększenie dawki w czasie leczenia.