»Strona główna » Baza badań klinicznych trialBase.pl » ACE

trialBase.pl

Konsultacja naukowa streszczeń badań klinicznych: dr n. med. Krzysztof Stępień
Akronim
0-9   A   B   C   D   E   F   G   H   I   J   K   L   M   N   O   P   Q   R   S   T   U   W   V   X   Y   Z  
Wybierz według
Rok publikacji:
Schorzenie:
Leczenie:
Ogłoszenie wyników
Ogłoszenie wyników:
ACE
Anticoagulation for Cardioversion using Enoxaparin
Liczba badanych: n=496
Czas obserwacji: 28 dni
Rok publikacji: 2004
Typ badania:
retrospektywne
nie
prospektywne
tak
randomizowane
tak
próba otwarta
tak
próba pojedynczo ślepa
nie
próba podwójnie ślepa
nie
z grupą placebo
nie
z grupą kontrolną
nie
jednoośrodkowe
nie
dwuośrodkowe
nie
wieloośrodkowe
tak
grupy naprzemienne
nie
grupy równoległe
nie
inne
nie
Cel badania:

Wstęp. Cel badania

Antykoagulacja przed kariowersją AF w chwili obecnej preferuje się heparynę niefrakcjonowaną z doustnymi antykoagulantami. Heparyna niskocząsteczkowa redukuje liczbę krwawień, jest podawana podskórnie, i nie wymaga częstych kontroli czasów koagulacyjnych. Celem pracy było porównanie skuteczności i bezpieczeństwa enoxaparyny do heparyny niefrakcjonowanej stosowanej z lekiem antykoagulacyjnym phenprocoumonem.

Kryteria włączenia:
Chorzy >18rż o masie ciała powyżej 45kg. AF rozpoznawano na podstawie ekg potwierdzone objawami klinicznymi. Czas trwania AF > 48 godzin i ≤rok
Metodyka:
W badaniu wydzielono dwa typy postępowania:
A chorzy otrzymywali enoxaparynę w dawce 1mg/kg masy ciała 2x dziennie do 3-8 dnia utrzymując dawkę dzienna 40mg dla chorych < 65kg i 60mg dla chorych >65kg. W drugiej grupie chorzy otrzymywali UHF w bolusie 80u/kg lub odpowiednio do nomogramu a następnie wlew ciągły 18uxkgxh min. przez 72 godziny kontrolując czas tromboplstynowy. Lecenie phenprocoumonem rozpoczynano do 72 godzin od randomizacji. Kardiowersję wykonywano po 3 tygodniach. n=65.
B. chorzy po randomizacji mieli wykonywane echo przezprzełykowe TEE i jeżeli nie stwierdzono skrzepu wykonywano kardiowersję. Jeżeli stwierdzono skrzep stosowano leczenie identyczne z typem A. Po 21 dniach ponownie wykonywano TEE i jeżeli stwierdzono skrzep pacjent nie miał wykonywanej kardiowersji [chorego wykluczano z badania]. n=431 W obu typach kontynuowano leczenie przez 4 tygodnie.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożone zdarzenia mózgowe [TIA, udar], zatorowość systemowa, zgon z różnych przyczyn, duże powikłane krwawienia.
Drugorzędowy punkt końcowy: skuteczna kardiowersja, rytm zatokowy na koniec badania, inne krwawienia, krwiak poinjekcyjny i inne zdarzenia.
 
Wyniki
Pierwszorzędowy punkt końcowy: nie wykazano różnic pomiędzy chorymi leczonymi enoxaparyna a leczeniem skojarzonym UHF+phenprocoumon w pierwszorzędowych punktach końcowych.
 
Wnioski
Łatwiejsze stosowanie heparyny drobnocząsteczkowej powoduje, że jest preferowana do stosowania w antykoagulacji u chorych przegotowywanych do kardiowersji.
 
Stan chorobowy:
arytmia / migotanie przedsionków
Leczenie:
antykoagulanty
antykoagulanty / enoksaparyna
antykoagulanty / heparyna
Piśmiennictwo:
Stellbrink C, Nixdorff U, Hofmann T, Lehmacher W, Daniel WG, Hanrath P, Geller C, Mugge A, Sehnert W, Schmidt-Lucke C, Schmidt-Lucke JA; ACE (Anticoagulation in Cardioversion using Enoxaparin) Study Group. Safety and efficacy of enoxaparin compared with unfractionated heparin and oral anticoagulants for prevention of thromboembolic complications in cardioversion of nonvalvular atrial fibrillation: the Anticoagulation in Cardioversion using Enoxaparin (ACE) trial. Circulation. 2004 Mar 2, 109(8), 997-1003. [PMID]: 14967716.
Opracował: dr n. med. Krzysztof Stępień
Podpisujemy się pod zasadami HONcode.
Sprawdź tutaj.
Działania Fundacji Instytut Aterotrombozy
wspierane są grantem edukacyjnym
SANOFI
Współpraca:
casusMEDICAL
Technologia: