Grupę badaną stanowiło 311 kobiet w okresie przedmenopauzalnym w wieku 25–50 lat, z BMI pomiędzy 27 a 40 kg/m², ze stabilną masą ciała w ostatnich 2 mies. Z badania wykluczono chore z nadciśnieniem tętniczym (z wyjątkiem chorych, które miały stabilne prawidłowe wartości przy stosowanym leczeniu), chore na cukrzycę i inne poważne choroby narządowe.

Randomizacja badanych do 4 grup, w których stosowano różne typy diety: dietę Atkinsa z bardzo niską zawartością węglowodanów (n = 77), dietę Zone z niską zawartością węglowodanów (n = 79), dietę LEARN (Lifestyle, Exercise, Attitudes, Relationship, Nutrition) z niską zawartością tłuszczów i z wysoką węglowodanów (n = 79) i dietę Ornisha z bardzo wysoką zawartością węglowodanów (n = 76). Uczestnicy badania otrzymywali jedną z 4 książek poświęconych żywieniu dietetycznemu, Dr Atkins’ New Diet Revolution, Enter the Zone, The LEARN Manual for Weight Management lub Eat More, Weigh Less (D. Ornish). Wszyscy chorzy przechodzili przeszkolenie z udziałem dietetyków, dotyczące sporządzania diety. W czasie badań kontrolnych po 2, 6 i 12 mies. oceniano skład diety, aktywność fizyczną, dokonywano pomiarów antropometrycznych i biochemicznych.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: ocena skuteczności poszczególnych diet po 12 mies. ich stosowania.
Drugorzędowy punkt końcowy: zmiany w parametrach antropometrycznych i biochemicznych w czasie stosowania diet.

Średni wiek uczestników badania wynosił 41 lat, grupy nie różniły się pod względem poziomu wykształcenia i rozkładu etnicznego. Zespół metaboliczny wg NCEP ATP III występował u 99% uczestników. Średni BMI – 32 kg/m², WHI – 0,841, masa ciała – 85 kg, średnia wartość BP – 116/75 mm Hg. Poszczególne diety nie różniły się liczbą spożywanych kalorii (p > 0,40 dla wszystkich grup), jednak spożywane pokarmy miały mniejszą kaloryczność w porównaniu z wartościami wyjściowymi w poszczególnych okresach (p < 0,001). Diety różniły się liczbą spożywanych węglowodanów, ilością włóknika (maksymalna zawartość w diecie Ornisha), białka, tłuszczu i tłuszczów nasyconych (maksymalna zawartość w diecie Atkinsa).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: średni spadek masy ciała wynosił 4,7 kg (95% CI –6,3 do –3,1) dla diety Atkinsa, 1,6 kg (95% CI –2,8 do –0,4) dla diety Zone, 2,2 kg (95% CI 3,6 do –0,8) dla diety LEARN i –2,6 kg (95% CI –3,8 do –1,3) dla diety Ornisha. Istotna statystycznie różnica w zmniejszeniu masy ciała dotyczyła chorych z grupy Atkinsa i Zone (p < 0,05). W podobnym zakresie odnotowano zmiany w wartości BMI i WHI, ale tylko spadek wartości BMI był istotny statystycznie (p = 0,01).
Drugorzędowy punkt końcowy: w grupie chorych stosujących dietę Atkinsa obserwowano zwiększenie stężenia HDL istotnie statystycznie wyższy w porównaniu z pozostałymi grupami chorych przez cały okres badania (p = 0,002). Zmniejszenie stężenia LDL było istotne statystycznie w grupie chorych stosujących dietę LEARN i Ornisha po 2 mies. stosowania, ale bez różnic na koniec badania. Nie stwierdzono różnic pomiędzy grupami w poziomie glikemii i stężeniu insuliny. Wartość SBP uległa znacznemu spadkowi i była niższa w grupie chorych stosujących dietę Atkinsa w każdym okresie badania w porównaniu z pozostałymi grupami (p < 0,001), natomiast wartość DBP była istotnie statystycznie niższa w grupie chorych stosujących dietę Atkinsa w porównaniu z grupą stosującą dietę Ornisha (p = 0,009).